Abstract
Przedmiotem prezentowanej w tekście analizy jest film Bitwa o Algier (La battaglia di Algeri, 1966) Gilla Pontecorva – rozważany w perspektywie postkolonialnej. Wychodząc od kontekstu historycznego, okoliczności powstania i pracy nad scenariuszem, autor próbuje pokazać, w jaki sposób włoski reżyser zamierzał stworzyć nie tylko utwór zaangażowany politycznie, obrazujący upadek kolonializmu i powstanie państwa algierskiego, ale także dzieło ponadczasowe, uchodzące za wzór współczesnego dramatu rewolucyjnego, łączącego poetykę paradokumentalną, podporządkowaną „dyktaturze prawdy”, z pełną napięcia fabułą oraz przemyślaną kompozycją narracyjną i wizualną. Na poziomie ideologicznym Loska zwraca uwagę na nawiązania do pism Frantza Fanona, zwłaszcza do jego koncepcji przemocy kolonialnej wyłożonej w Wyklętym ludzie ziemi. W końcowych fragmentach tekstu autor przechodzi do problemu recepcji filmu i sporów toczonych przez krytyków francuskich, w większości niechętnych wizji wojny o niepodległość przedstawionej przez reżysera.
Publisher
Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk
Reference44 articles.
1. Amrane-Minne, Danièle Djamila. „Women at War: The Representation of Women in The Battle of Algiers”, Interventions: International Journal of Postcolonial Studies, vol. 9, no. 3 (2007): 340-349.
2. Armes, Roy. Postcolonial Images. Bloomington: Indiana University Press 2005.
3. Bachmann-Medick, Doris. Cultural Turn Nowe kierunki w naukach o kulturze, trans. Krystyna Krzemieniowa. Warszawa: Oficyna Naukowa 2012.
4. Bhabha, Homi K. Miejsca kultury, trans. Tomasz Dobrogoszcz. Kraków: Wydawnictwo UJ, 2010.
5. Bignardi, Irene. „The Making of The Battle of Algiers”, Cineaste, vol. 25, no. 2 (2000): 14-22.