The specificity of injuries in Paralympics sport

Abstract

Streszczenie Wstęp: Współczesny ruch paraolimpijski (Paralympics) obejmuje swoim działaniem osoby z dysfunkcjami narządu ruchu, porażeniem mózgowym, niewidome i słabowidzące, a także osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Do jednych z zagrożeń sportu paraolimpijskiego można zaliczyć urazy sportowe. Uraz jest nieodłącznym elementem sportu pełno- i niepełnosprawnych. Rolą ekspertów jest eliminowanie każdego ryzyka z nim związanego. Celem pracy była charakterystyka urazów występujących w sporcie paraolimpijskim. Materiał i metody: Dokonano przeglądu literatury polskiej i zagranicznej poświeconej problematyce urazów sportowych w różnych dyscyplinach paraolimpijskich. Wyniki: Przegląd badań wskazuje na powszechność występowania zjawiska niemalże we wszystkich dyscyplinach paraolimpijskich. Wyniki potwierdzają, że paraolimpijczycy, podobnie jak olimpijczycy, są narażeni na urazy sportowe, aczkolwiek w większości urazy sportowe nie są związane z długotrwałą rekonwalescencją. W sporcie paraolimpijskim dominują drobne urazy, których konsekwencją jest przerwa w treningach nieprzekraczająca 7 dni. Badania potwierdzają tendencję zmniejszania się liczby urazów w dyscyplinach na wózkach, co związane jest najprawdopodobniej ze zmianą przepisów gry oraz postępem technologicznym. Wnioski: Krytyczne spojrzenie na problem urazów w sporcie niepełnosprawnych potwierdza brak wprowadzania nowych metod badawczych. Większość badań została przeprowadzona w latach 90. XX wieku, a nieliczne publikacje z ostatniego dziesięciolecia zazwyczaj potwierdzają wcześniejsze doniesienia. Konieczne jest również sprecyzowanie metod prewencji i określenie mechanizmów urazów sportowych.