Strategia w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu

Abstract

W artykule omówiono projekt strategii wodorowej na rzecz Europy, mającej na celu dekarbonizację procesów przemysłowych i osiągnięcie neutralności klimatycznej pod kątem emisji gazów cieplarnianych. UE proponuje wspólne działania na rzecz integracji systemów energetycznych przy założeniu, że główną rolę w tej transformacji odegra wodór – jako surowiec, paliwo lub jako nośnik i magazyn energii. Przedstawiono przyjęte nazewnictwo wodoru w zależności od technologii jego produkcji i sposobu wytwarzania energii elektrycznej. Podkreślono, że priorytetem UE jest produkcja wodoru odnawialnego – przy wykorzystaniu energii słonecznej i wiatrowej. Zaprezentowano harmonogram działań w aspekcie wytwarzania wodoru odnawialnego w trzech etapach, łącznie do roku 2050, zakładając w ostatnim okresie (2030–2050) osiągnięcie pełnej dojrzałości technologicznej procesu wodorowego i wdrożenie go na dużą skalę we wszystkich sektorach gospodarki, w których emisyjność gazów cieplarnianych jest trudna do obniżenia. Wskazano cel i założenia zintegrowanego systemu energetycznego, którego kluczowym barometrem ma być efektywność energetyczna w każdej branży i w każdym elemencie działania. Omówiono prace prowadzone w polskim gazownictwie w latach 2007–2020, obejmujące dwie finansowe perspektywy Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, związane z bezpieczeństwem energetycznym kraju. Stanowiły one etap wstępny zapowiadanej transformacji energetycznej. Zwrócono uwagę na powstającą strategię wodorową dla Polski, która jeszcze w tym roku ma zostać poddana konsultacjom społecznym. Obejmować ona będzie całokształt wyżej wymienionej problematyki, od produkcji wodoru niskoemisyjnego, czy docelowo ze źródeł odnawialnych, przez jego przesył i magazynowanie, aż po użytkowanie końcowe.