1. Abs, H. J., & Veldhuis, R. (2006). Indicators on active citizenship for democracy–the social, cultural and economic domain. CRELL. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.pedocs.de/volltexte/2009/1879/pdf/CoE_Abs_Veldhuis_2006_D_A.pdf
2. Akbaba, T. (2004). Cumhuriyet döneminde program geliştirme çalışmaları [Curriculum development studies in the Republican period]. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(54-55), ss.16-23.
3. Akhan, N. E., Çiçek, S., & Mert, H. (2019). Cumhuriyetten günümüze sosyal bilgiler öğretim programlarında değişen “iyi vatandaşlık” algısı [The changing perception of “good citizenship” in the social studies teaching programs from the foundation of the republic to nowadays] Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 9-19. https://doi.org/10.18506/anemon.428588
4. Akın, O. F. (2022). Aktif vatandaşlığı yeniden düşünmek: Refah devleti bağlamında Avrupa'da aktif vatandaşlık.[Reconsidering the active citizenship: Active citizenship in Europe in the context of welfare state] (Tez No. 728293) [Yüksek lisans tezi,İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/
5. Altun, A. (2020). Türkiye'de kent ve aktif vatandaşlık üzerine bir çalışma: Ankara-Kırıkkale örneği.[ A study on the city and active citizenship in Turkey: The case of Ankara-Kırıkkale ](Tez No. 619967) [Doktora tezi, Kırıkkale Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/