The state and violence in Kurdistan: A conceptual framework

Abstract

This article interrogates the use of state-organised violence against the Kurds by focusing on four major cases of mass violence conducted in the early republican era in the 1920s and 1930s. Through the examination of the key processes and major policies, the study explains state violence as historically and causally related to the logic and imperatives of imposing and maintaining direct rule over the predominantly Kurdish-inhabited territories in post-Ottoman Turkey. To better understand the nature of state violence, I present three mutually reinforcing and interconnected conceptual pathways: integral colonisation, incorporation by nation-destruction and colonial violence. The paper argues that the strategies of state formation and expansion into Kurdistan along with the coercive policies of creating a unitary and homogenous Turkish nation took the form of integral colonisation. This process, while laying the foundations for the politics of incorporation by nation-destruction, co-existed with and informed by the use of colonial violence. Disaggregated into ideological, ethnocidal and genocidal violence, colonial violence is thus referred to as underlying mechanism behind the recurrent use of state violence in Kurdistan. Abstract in Kurmanji Dewlet û şidet li Kurdistanê: Çarçoveyeke têgînî Bi vekolîna çar mînakên sereke yên tundiya girseyî ku di destpêka heyama komarî, yanî deheyên 1920ê û 1930ê de rû daye, ev nivîsar li ser bikaranîna şideta dewletê ya li dijî Kurdan radiweste. Di ber nirxandina pêvajoyên esasî û siyasetên bingehîn re, ez şideta dewletê wek diyardeyeke weha rave dikim ku, ji aliyê dîrok û egerên wê ve, têkildara mantiq û pêdiviyên ferzkirin û ragirtina hukmdariya rasterast a dewleta Tirkiya pişt-osmanî ye li ser erdên ku pirî nifûsa wan Kurd in. Ji bo ku çawaniya şideta dewletê bêhtir were fêmkirin, ez sê rêbazên têgînî pêşberî xwendevanan dikim ku girêdayî hev in û hev du jî xurt dikin : mêtingeriya tevahî, daxilkirin bi riya xirakirina neteweyî û şideta mêtinger. Di meqaleyê de, ez piştgiriya vî fikrî didim ku stratejiyên sazkirin û berfirehkirina dewletê ya li Kurdistanê, li gel polîtîkayên zordar ên avakirina neteweyeke tirk a yekpare û mitecanis, bi şikla mêtingeriya tevahî hatin meşandin. Vê pêvajoyê hem bingeha siyasetên daxilkirin bi riya xirakirina neteweyî danî, hem jî tev li bikaranîna şideta mêtinger hat xebitandin û vê şidetê bandor jî lê kiriye. Li nav şideta komkujî, nijadkujî û îdeolojîk dabeşbûyî, şideta mêtinger bi vî awayî wek alava binyadî ya bikaranîna mukerrer a şideta dewletê li Kurdistanê tê nîşandan. Abstract in Sorani Dewllet û tundutîjî le kurdistan: çwarçêweyekî têgeyiştin Ebistrakt: be serincdan leser çwar dosîyey gewrey tudutîjî ke leseretay qonaxî komarîda, le deyekanî 1920 û 1930 piyadekiran, em witare le bekarhênanî ew tundutîjîye ke dewllet le dijî kurd rêkîxistuwe. Twêjîneweke le rêgay hellsengandinî prose binerretîyekan û polesîye serekîyekan, ewe rûndekatewe ke tundutîjî dewllet wek mêjû û hokar peyweste be lojîk û binemakanî sepandin û parastinî hukmrranî rastewxo le turkyay post-'usmanîda beser ew herêmey ke zorîney danîştwanî kurdin. Bo baştir têgeyîştin le sruştî tundutîjî dewllet, min sê rêçkey têgeyîştinî yekgir û pêkewe grêdraw amade dekem: kollonîzekirdnî tewawkarî, girtinexo le rêgay wêrankirdnî-netewe we tundutîjî kolloniyallî. Witareke argumêntî ewe dekat ke stratîjî pêkhênanî dewllet û firawankirdnî bo kurdistan hawkat legell siyasetî serkutkerane bo pêkhênanî netewey turkî yekgirtû û çunyek forrmî kolloniyalîzey tewawkarî wergirtuwe. Em proseye, le katêkda berdî binaxey siyasetî girtnexo le rêgay wêrankirdnî-netewe, hawkat bû legell we denasrêtewe be bekarhênanî tundutîjî kollonyallî. Be polênkirdnî bo tundutîjîyekanî aydiyolojî, etnosayd û cînosayd, bemcore tundutîjî kollonyallî amajeye bo bûnî wek mîkanîzmêkî binerretî pişt bekarhênanî dûbarey tundutîjî dewlletî le kurdistan. Abstract in Zazaki The State and Violence in Kurdistan: A Conceptual Framework This article interrogates the use of state-organised violence against the Kurds by focusing on four major cases of mass violence conducted in the early republican era in the 1920s and 1930s. Through the examination of the key processes and major policies, the study explains state violence as historically and causally related to the logic and imperatives of imposing and maintaining direct rule over the predominantly Kurdish-inhabited territories in post-Ottoman Turkey. To better understand the nature of state violence, I present three mutually reinforcing and interconnected conceptual pathways: integral colonisation, incorporation by nation-destruction and colonial violence. The paper argues that the strategies of state formation and expansion into Kurdistan along with the coercive policies of creating a unitary and homogenous Turkish nation took the form of integral colonisation. This process, while laying the foundations for the politics of incorporation by nation-destruction, co-existed with and informed by the use of colonial violence. Disaggregated into ideological, ethnocidal and genocidal violence, colonial violence is thus referred to as underlying mechanism behind the recurrent use of state violence in Kurdistan.