Affiliation:
1. ÇANKIRI KARATEKİN ÜNİVERSİTESİ, HUKUK FAKÜLTESİ
Abstract
Otonom silah sistemleri, uluslararası düzeyde kabul edilmiş tek tip bir tanımı bulunmasa da bağımsız olarak hareket edebilen ve genel olarak bir insan unsuruna ihtiyaç duymadan hedef belirleyip gerektiğinde bu hedefe saldırabilen sistemler şeklinde tanımlanabilir. Bu sistemler, teknolojik ilerlemeye bağlı olarak, silahlı çatışmalarda kullanım amacıyla artan bir talep oranına sahiptir. Bu silah sistemlerinin askeri insan gücünün kullanılamayacağı veya askeri insan gücünü kullanmanın yürütülen çatışma bakımından dezavantaj teşkil edebileceği yerlerde devreye girebilme olanağı, ilerleyen teknolojiyle birlikte daha da geliştirilebilme potansiyeli ve kullanım kolaylığı gibi hususlar devletler tarafından tercih edilmesinde önemli rol oynamaktadır. Bu şekilde, artan ilgiyle birlikte otonom silah sistemlerinin silahlı çatışmalardaki konumu, uluslararası hukuk bakımından yeni bir tartışma ve çalışma alanı yaratmıştır.
Otonom silah sistemleri her ne kadar niteliği gereği insansız kullanıma elverişli olsa da şu ana kadar çoğunlukla insan kontrolü altında kullanılmıştır. Otonom silah sistemlerinin silahlı çatışmalarda kullanılması, silahlı çatışmalara ilişkin uluslararası hukuk kuralları bakımından çeşitli sorun ve sakıncalar doğurabilme potansiyeline sahiptir. Bu çerçevede incelenmesi gereken temel meseleler arasında, otonom silah sistemlerinin silahlı çatışmalar hukukunun ayrım gözetme, orantılılık gibi bazı temel ilkeleri karşısındaki durumu ve söz konusu silahlar üzerinde hangi seviyedeki insan kontrolünün bu kontrolü anlamlı (meaningful) kılacağı sorunu sayılabilir.
Bu çalışmada otonom silah sistemleri konusundaki tartışmalar ele alınacak, anlamlı insan kontrolünün otonom silah sistemleri bakımından önemi ve bu tür silah sistemlerinin kullanımının silahlı çatışmalar hukukuna uygunluğu bakımından anlamlı insan kontrolünün hangi seviyelerde olması gerektiği uluslararası insancıl hukuk kapsamında değerlendirilecektir. Ayrıca anlamlı insan kontrolü kavramıyla beraber düşünüldüğünde otonom silah sistemlerinin silahlı çatışmalarda yer almasının genel bağlamda avantajlı olup olmadığı tartışılacaktır.
Reference74 articles.
1. Advisory Council on International Affairs (AIV) / Advisory Committee on Issues of Public International Law (CAVV), Autonomous Weapon Systems: The Need for Human Control, Advisory Report, No. 97 AIV, No. 26 CAVV, 2015.
2. AMOROSO, Daniele / TAMBURRINI, Guglielmo, “In Search of the “Human Element”: International Debates on Regulating Autonomous Weapons Systems”, The International Spectator, Yıl: 2021, Cilt: 56, Sayı: 1, (s. 20-38).
3. AMOROSO, Daniele / TAMBURRINI, Guglielmo, “What Makes Human Control over Weapon Systems Meaningful?”, ICRAC Working Paper 4, Yıl: 2019.
4. ANDERSON, Kenneth / REISNER, Daniel / WAXMAN, Matthew C., “Adapting the Law of Armed Conflict to Autonomous Weapons Systems”, International Law Studies, Yıl: 2014, Cilt: 90, (s. 386-411).
5. ANDERSON, Kenneth / WAXMAN, Matthew C., “Law and Ethics for Autonomous Weapon Systems: Why a Ban Won’t Work and How the Laws of War Can”, Jean Perkins Task Force on National Security and Law Essay Series, Hoover Institution and Stanford University, 2013, (s. 1-32).
Cited by
2 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献,注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献,订阅后可以查看论文全部施引文献