Toplumun Sığınma ve Korunma Aracı Olarak Din: Kovid-19 ile Mücadele Sürecine Yönelik Nitel Bir Araştırma

Abstract

Bu makalenin konusu insanın gözle görülemez virüslerle sınandığı Ko-vid-19 döneminde, dinin nasıl bir fonksiyon üstlendiğini ve dine yönelimin gerçekleşip gerçekleşmediğini koronavirüs geçirmiş bireyler üzerinden analiz etmektir. Makalede öncelikle pandemi süreci genel çerçevede ele alınmakta; akabinde gündelik hayat, toplum ve din ilişkisi incelenmektedir. Dinin birey ve toplum için gündelik yaşantıda üstlendiği fonksiyon ortaya konulmaktadır. Nihai olarak Türkiye’de koronavirüs sürecini yaşamış ve ciddi derecede etkilenmiş kişiler üzerinden pandemi sürecinde bireylerin ve toplumun dine yönelimi anlaşılmaktadır. Aktüel bir konu olan koronavirüs salgını çoğunlukla sağlık, ekonomik ve sosyal bağlamda ele alınmıştır. Buna karşın insanlığın karşı karşıya kaldığı böylesine derinlikli bir krizde din önemli işleve sahiptir. Pandemi sürecinde koronavirüse çözüm bulmak, kendileri için risk oluşturmasını önlemek ve virüse yakalandıktan sonra hastalığı atlatmak adına bireylerin ve toplumun dine daha çok bağlanma ihtiyacı hissettikleri düşünülmektedir. Araştırma esasen bu yaklaşımın anlaşılmasına ve açıklanmasına odaklanmaktadır. Araştırma metodolojik olarak nitel araştırma türlerinden fenomenolojik desenle gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında koronavirüs geçiren 10 kişiyle derinlemesine mülakat yapılmış, böylece Kovid-19 döneminde bireylerin/toplumun din ile ilişkileri ortaya konulmuştur. Araştırma Kovid-19 sürecinin başlangıcında din, Kovid-19 sürecinin içerisinde din, Kovid-19 sonrası din olmak üzere üç aşamada ele alınmıştır. Elde edilen bulgular toplumun/bireylerin salgın hastalık sürecinde belirsizlik, endişe, panik, tedirginlik, hastalıkla başa çıkıp çıkamama, ölüm korkusu şeklinde duygu ve düşünceler içerisinde olduklarını göstermiştir. Yine bulgulara göre bu duygu ve düşüncelerle başa çıkmak için dine yönelim ve yaratıcıya sığınma ihtiyacı hissettikleri anlaşılmıştır. Ayrıca araştırma bulguları çerçevesinde pandemi sonrasında insanların din ve yaratıcı ile ilişkileri gözden geçirdikleri ve dine yö-nelimlerini arttırdıkları tespit edilmiştir.