1. Abdurrahman, Taha. Fî Usûli’l-hivâr ve tecdîdü ilmi’l-kelâm. Beyrut: Merkezü’s-Sekafiyyi’l-Arabî, 2000.
‘Acîn, Ali b. İbrahim. mine’l-Hertakati ile’l-Usûliyye. Ammân: Darü’l-Eseriyye, 1440.
2. Ahmed Kuştî, Abdürrahim. Mevkifü’l-itticâhi’l-hudâsî mine’l-İmam eş-Şâfiî. Cidde: Merkezü’t-Ta‘sîl, 1437.
3. Arberry, A. J. British Orientalists. London: William Collins, 1943.
4. Arslan, Gıyasettin. “İmam Şafii’nin Hikmet Teorisi”. İslâmî Araştırmalar 16/3 (2003), 444-453.
5. Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. el-Hüseyn b. Alî. Maʿrifetü’s-sünen ve’l-âsâr. thk. Abdülmu‘tî Emîn Kal‘acî. Beyrut:
Dâru Kuteybe, 1414.