Meme Kanseri Hücre Dizisi Üzerinde (MCF-7) Oğulotu (Melissa Officinalis) Bitki Ekstresinin Antiproliferatif, Apoptotik ve Antioksidan Etkilerinin Araştırılması
Author:
ÖĞÜT Serdal1ORCID, ERDOĞAN Ömer2ORCID, BÜYÜKÖZTÜRK KARUL Aslıhan3ORCID
Affiliation:
1. AYDIN ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ, SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ, BESLENME VE DİYETETİK BÖLÜMÜ 2. ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ, TIP FAKÜLTESİ, TEMEL TIP BİLİMLERİ BÖLÜMÜ, TIBBİ BİYOKİMYA ANABİLİM DALI 3. AYDIN ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ, TIP FAKÜLTESİ, TEMEL TIP BİLİMLERİ BÖLÜMÜ, TIBBİ BİYOKİMYA ANABİLİM DALI
Abstract
Amaç: Meme kanseri, dünyada ve ülkemizde kadınlarda en sık teşhis edilen kanser türlerinden biridir. Dünya geneline bakıldığında ölüm sebepleri arasında kadınlarda ikinci sırada yer aldığı bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, Melissa officinalis ekstresinin meme kanseri hücre dizisinde (MCF-7) antiproliferatif, apoptotik ve antioksidan etkilerinin belirlenmesidir.Yöntem: Araştırmada oğulotu bitki ekstresinin farklı konsantrasyonları (1 µg/mL, 10 µg/mL, 100 µg/mL ve 1000 µg/mL) MCF-7 hücre dizisi üzerine uygulanmıştır. Sitotoksik aktiviteleri 24 saatte MTT yöntemi, apoptotik aktiviteleri ise muse anneksin V yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Biyokimyasal parametrelerin belirlenmesinde 1 µg/mL, 10 µg/mL, 100 µg/mL ve 1000 µg/mL dozlarda hücrelere uygulama yapılmış ve sonra hücre lizatları elde edilmiştir. Hazırlanan numuneler ile ilk olarak hücrenin protein düzeyi hesaplanmıştır. Ardından TOS, TAS, OSİ, SOD, GPx aktivite tayini, MDA ve NO analizleri yapılmıştır.Bulgular: Sonuçlar değerlendirildiğinde, araştırmamızda doz ve zamana bağlı olarak Melissa officinalis ekstresinin MCF-7 hücre proliferasyonunu azalttığı belirlenmiştir. Aynı zamanda elde ettiğimiz apoptoz artışı da bu proliferasyon inhibisyonunu açıklamaktadır. Araştırma çerçevesinde ortaya çıkan antioksidan sonuçları da proliferasyonun inhibisyonunu ve aynı zamanda apoptozun artışını desteklemektedir. Sonuç: İstatistiksel olarak tüm veriler yorumlandığında Melissa officinalis ekstresinin, MCF-7 hücrelerinde moleküler antikanserojenik mekanizmaları, tekli ya da kemoterapötik ajanlarla kombine çalışılarak, meme kanseri tedavisi için yeni kemoterapötik ve kemopreventif ajanların gelişimine önemli katkı sağlayacağı mevcut araştırma ile belirlenmiştir.
Funder
Adnan Menderes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü
Publisher
Adnan Menderes University
Reference25 articles.
1. 1. Lord, C. J., & Ashworth, A. (2012). The DNA damage response and cancer therapy. Nature, 481(7381), 287-294Heale, R. (2019). Maternity and postpartum care: perspectives. Evidence-Based Nursing, 22(2), 42-43. 2. 2. Ganesh, K., & Massagué, J. (2021). Targeting metastatic cancer. Nature medicine, 27(1), 34-44. 3. 3. Carlson, R. W., Allred, D. C., Anderson, B. O., Burstein, H. J., Carter, W. B., Edge, S. B., et al. (2011). Invasive breast cancer. Journal of the National Comprehensive Cancer Network, 9(2), 136-222. 4. 4. Schmid, P., Cortes, J., Dent, R., Pusztai, L., McArthur, H., Kümmel, S., ... & O’Shaughnessy, J. (2022). Event-free survival with pembrolizumab in early triple-negative breast cancer. New England Journal of Medicine,
386(6), 556-567. 5. 5. Arnold, M., Morgan, E., Rumgay, H., Mafra, A., Singh, D., Laversanne, M., et al. (2022). Current and future burden of breast cancer: Global statistics for 2020 and 2040. The Breast, 66, 15-23.
|
|