Mal de Debarquement Sendromu ve Kanıta Dayalı Tedavi Yaklaşımları

Abstract

Mal de debarquement kelimesinin tam karşılığı karaya çıkma hastalığıdır. Bu terim başlangıçta su üzerinde gemi veya tekne ile yapılan seyahatin bir yan etkisi olarak hissedilen hareket yanılsaması şeklinde belirtilse de günümüzde uçak, otomobil, tren gibi ulaşım araçlarından sonra da görülebildiği bildirilmiştir. Çoğu denizcinin yaşadığı bu durum genellikle 24 saat içerisinde düzelir. Bununla birlikte, MdDS’de bu hareket yanılsaması haftalar, aylar, hatta yıllar boyunca devam eder. Sıklıkla kadın cinsiyette görülen bu sendroma sahip bireyler üzerinde yapılan nörogörüntüleme çalışmalarında bireylerin beyin metabolizmasında ve fonksiyonel beyin bağlantılarında değişiklikler meydana gelmiştir bu da sorunun iç kulakta değil beyinde olduğunu göstermektedir. Bu değişiklikler sonucunda beyin alışılmadık bir harekete uyum sağlayabilir ancak hareket durduktan sonra yeni duruma uyum gösteremez. Bunun sonucunda da sallantı hissiyle gelen baş dönmesi, denge kaybı, yorgunluk, ışığa karşı hassasiyet, anksiyete ve depresyon gibi semptomlar meydana gelebilir. Sendromun tanısı için özel bir test bulunmadığından hastanın hikayesi çok önemlidir. Semptomların diğer nedenlerini dışlamak için de vestibüler testler ve radyolojik görüntüleme yöntemleri kullanılmaktadır. Mal de debarquement sendromunun tedavisinde güçlü bir etkiye sahip tek bir yaklaşım bulunmamaktadır. Standart olarak reçete edilen bazı ilaçların semptomları azaltmada zayıf bir etkiye sahip olduğu belirtilmektedir. Küçük örneklem boyutlarıyla yapılan ancak umut vadeden bazı tedavi yöntemleri arasında, vestibüler rehabilitasyon, optokinetik stimülasyon, benzodiazepin kullanımı, tekrarlı transkraniyal manyetik stimülasyon gibi nöromodülasyon yöntemlerinin kullanımı yer almaktadır. Bu derlemenin amacı mal de debarquement sendromunu, sendromun oluşum mekanizmasını ve kanıta dayalı güncel tedavi yaklaşımlarını incelemektir.