TÜRKİYE’DE ÇOCUK İŞÇİLİĞİ: SAĞLIK VE SOSYAL YAŞAM KOŞULLARI BAĞLAMINDA BİR DEĞERLENDİRME

Abstract

Aralık 2019’da Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan ve günümüzde etkileri devam eden Covid-19, çoğu ülkede sağlık sistemlerine ve birçok ekonomik alana aşırı yük bindirmiş ve büyük ekonomik kayıplara yol açmıştır. Bu önemli etkilerinin yanında tipik olarak solunum damlacıkları yoluyla yaygınlaşan SARS-CoV-2 insan sağlığına olan olumsuz etkileri ile birlikte çocukların sağlığını da olumsuz etkilemiştir. Pandemi sürecinde işgücü kayıplarının olması ve bunun sonucunda ortaya çıkan ekonomik ve işgücü piyasası sonuçları, insanların yaşamları ve geçim kaynakları üzerinde derin izler bırakmıştır. Özellikle yoksul aileleri ve çocuklarını çocuk işçiliğine sürükleyen bu süreç; çocuk işçiliği kavramının çocuk refahı ve çocuk sağlığı kavramları ile olan ilişkisi bağlamında araştırılmasının önemini bir kez daha göstermiştir. Bu doğrultuda araştırmada temel amaç, çocuk işçiliğinin çocuk refahı ve çocuk sağlığı üzerindeki etkilerini incelemektir. Bu kapsamda veri toplam aracı olarak literatür taraması yapılmıştır. Ayrıca TÜİK, ILO ve DSÖ gibi kurum ve örgütlerin verileri taranarak araştırma hazırlanmıştır. Sonuç olarak, çocuk işçiliği, çocukların eğitim haklarına kısıtlamalar getirdiği, düşük ücret, tehlikeli çalışma koşulları ve sağlık hizmetlerine erişimdeki zorluklar gibi faktörlerin de çocukların sağlığını olumsuz yönde etkilerinin olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle çalışmanın ana odağı, çocuk işçiliğinin çocuk refahı ve sağlığı üzerindeki etkilerini anlamak ve bu olumsuz etkileri azaltmaya yönelik stratejileri belirlemektir.