To the Issue of Hybrid Revascularization in Cases of Longer Arterial Occlusive Diseases of Lower Limbs

Abstract

Данный литературный обзор направлен на оценку безопасности и эффективности комбинированного подхода к лечению, включающему периферическую баллонную дилатацию с профундопластикой или аллопротезированием поверхностной бедренной артерии (ПБА) у пациентов с сахарным диабетом и заболеванием артерий нижних конечностей (ЗАНК) средней стадии. Был проведен всесторонний поиск литературы в нескольких базах данных и проанализированы соответствующие статьи, опубликованные в период с августа 2001 г. по март 2022г. Включены также проспективные исследования, сравнивающие только баллонную ангиопластику или стентирование с комбинированным лечением. Результаты обзора литературы показывают, что по сравнению со стентированием только ПБА комбинированный подход, включающий стентирование ПБА и профундопластику глубокой бедренной артерии (ГБА), привел к улучшению лодыжечно-плечевого индекса (ЛПИ) и градации по Резерфорду после операции, а также к более высоким показателям проходимости при последующем наблюдении. Гибридная операция продемонстрировала значительную эффективность в облегчении клинических симптомов после операции и улучшении сосудистого прогноза у пациентов с ЗАНК. Комбинированный подход, стентирование ПБА и профундопластика ГБА показали определенную эффективность в клинической практике. Однако только профундопластика артерий нижних конечностей оказывала ограниченное влияние на дистальное кровоснабжение и снижала дистальное давление по сравнению с одной лишь ангиопластикой артерий нижних конечностей. Изолированное стентирование ПБА привело к улучшению ЛПИ и градации по Резерфорду после операции, но имело меньшую эффективность, в контексте скорости проходимости во время последующего наблюдения. Эти данные свидетельствуют о том, что комбинированный подход к лечению периферической баллонной дилатации с профундопластикой или коротким аллопротезом ПБА позволяет прогнозировать улучшение результатов у пациентов с сахарным диабетом и умеренной стадией ЗАНК, особенно у тех, кому не подходят только открытые или эндоваскулярные методы. Необходимы дальнейшие и более долгосрочные исследования, чтобы подтвердить эти результаты и оптимизировать стратегии лечения для этой группы пациентов. Այս գրականության ակնարկը նպատակ ունի գնահատելու համակցված բուժման մոտեցման անվտանգությունն ու արդյունավետությունը, որը ներառում է պերիֆերիկ անոթների բալոն անգիոպլաստիկան պրոֆունդոպլաստիկայի կամ մակերեսային ազդրային զարկերակների ալոպրոստետիկայի հետ շաքարային դիաբետով և ստորին վերջույթների զարկերակների հիվանդությամբ պացիենտների մոտ: Կատարվել է գրականության համապարփակ որոնում մի քանի տվյալների բազաներում, և վերլուծվել են 2001 թվականի օգոստոսից մինչև 2022 թվականի մարտ ամիսների ընթացքում հրապարակված համապատասխան հոդվածները: Ներառված են եղել հեռանկարային հետազոտություններ, որոնք համեմատում են բալոն անգիո-պլաստիկան կամ ստենտավորումը միայն՝ համակցված թերապիայի հետ: Գրականության ուսումնասիրության արդյունքները ցույց են տալիս, որ, համեմատած միայն մակերեսային ազդրային զարկերակի ստենտավորման հետ, մակերեսային ազդրային զարկերակի ստենտավորման և խոր ազդրային զարկերակի պրոֆունդոպլաստիկայի համակցված մոտեցումը հանգեցրել է վիրահատությունից հետո կոճբրախիալ ինդեքսի և Ռեզերֆորդի աստիճանի բարելավման, ինչպես նաև ավելի բարձր թափանցիկության հսկողության ժամանակ: Այս արդյունքները ցույց են տալիս, որ ծայրամասային բալոն անգիոպլաստիկա բուժման համակցված մոտեցումը պրոֆունդոպլաստիկայով կամ կարճ մակերեսային ազդրային զարկերակի ալոպրոթեզով խոստանում է բարելավել արդյունքները շաքարային դիաբետով և ստորին վերջույթի միջին ծանրության աթերոսկլերոզով հիվանդների մոտ, հատկապես նրանց մոտ, ովքեր հարմար չեն միայն բաց կամ էնդովասկուլյար տեխնիկայի համար: Այս արդյունքները հաստատելու և հիվանդների այս խմբի բուժման ռազմավարություններն օպտիմալացնելու համար անհրաժեշտ են լրացուցիչ երկարաժամկետ հետազոտություններ: