Abstract
Niniejszy artykuł dotyczy kwestii moralnego doskonalenia człowieka za pomocą technologii. Proponuję eksperyment myślowy, który pozwala dostrzec pewną nową rację przeciwko implementacji takiego doskonalenia. Osiągnięcie cnoty drogą, która obejmuje własny wysiłek podejmowania i realizowania moralnie słusznych decyzji, zasługuje na większy szacunek, a także pozwala na uznanie, że jesteśmy (współ)autorami tego, kim w sensie moralnym się stajemy. Tego rodzaju autotworzenie wydaje się ważną częścią sensownego życia, której pozbawia nas przemiana w istotę moralną za pomocą sztucznego zabiegu moralnego doskonalenia.
Reference17 articles.
1. Arystoteles (2007). Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Oryginał wydany ok. 300 p.n.e.
2. Bengson, J., Cuneo, T., Shafer-Landau, R. (2020). Trusting moral intuitions. Noûs, 54(4), 956–984. https://doi.org/10.1111/nous.12291
3. Buchanan, A. (2009). Moral status and human enhancement. Philosophy & Public Affairs, 37(4), 346–381. https://www.jstor.org/stable/40468461
4. Eberl, J.T. (2018). Can prudence be enhanced?. The Journal of Medicine and Philosophy: A Forum for Bioethics and Philosophy of Medicine, 43(5), 506–526. https://doi.org/10.1093/jmp/jhy021
5. Fabiano, J. (2018). Probing the Risks of Moral Enhancement [PhD thesis]. University of Oxford.