Abstract
Współczesne zdobycze technologii i nauki umożliwiły rozwój entomologii sądowej na szeroką skalę. Pozwala ona obecnie nie tylko szacować datę zgonu (post mortem intervallum), ale również wskazywać możliwe przyczyny śmierci denata. Następuje to dzięki analizie pośmiertnej aktywności owadów i ich stadiów larwalnych, które następnie poddaje się analizie toksykologicznej (entomotoksykologia) bądź bada je jako alternatywne źródło materiału DNA. Celem artykułu jest zaprezentowanie funkcjonujących i naukowo opisywanych metod badawczych entomologii sądowej, próba ustosunkowania się do jej głównych założeń przez przedstawienie wyników przeprowadzonego doświadczenia oraz wskazanie podstawowych mechanizmów zabezpieczania śladów entomologicznych jako praktycznej wskazówki dla kryminalistyków. Pracę zakończy odpowiedź na pytanie, czy ustalenia poczynione z zastosowaniem entomologii sądowej mogą stanowić wyłączne źródło decyzji organów powołanych do ścigania przestępstw.
Reference44 articles.
1. Amendt J., Forensische Entomologie,w: B. Herrmann, K.S. Saternus (red.),Biologische Spurenkunde. Band 1: Kriminalbiologie,Springer, Berlin 2007.
2. Amendt J., Campobasso C.P., Gaudry E., Reiter C., LeBlanc H.N., Hall M.J., Best practice in forensic entomology –standards and guidelines, „International Journal of Legal Medicine” 2007, nr 121(2).
3. Amendt J., Zehner R., Krettek R,Insekten auf Leichen: Forensische Entomologie, „Biologie in unserer Zeit” 2005, nr35(4).
4. Bass B., Jefferson J.,Trupiafarma. Sekrety legendarnego laboratorium sądowego, gdzie zmarli opowiadają swoje historie, przeł. J. Ochab, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak,Kraków 2017.
5. Benecke M.,A brief history of forensic entomology, „Forensic Science International” 2001, nr 120(1–2).