Çocukluk Çağı Travmaları ve Sağlıklı Aile Ebeveynlik Risk Faktörlerinin İncelenmesi-Reference-Cited by-同舟云学术

Çocukluk Çağı Travmaları ve Sağlıklı Aile Ebeveynlik Risk Faktörlerinin İncelenmesi

Published:2022-12-19 Issue: Volume: Page:
ISSN:2458-9624
Container-title:Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi
language:tr
Short-container-title:ETAD/JRES

Author:

KARAÇAY Rabia¹,GÜLOĞLU Berna²

Affiliation:

1. IŞIK ÜNİVERSİTESİ

2. BAHÇEŞEHİR ÜNİVERSİTESİ

Abstract

Bu araştırmanın amaçlarından biri ebeveynlerdeki çocukluk çağı travma yaygınlığını belirlemektir. Çocukluk çağı travmasına maruz kalan ebeveynlerin sağlıklı aile-ebeveyn olmadaki risk faktörlerini incelemek ise diğer amaçtır. Çalışmanın örneklemini, kolay örnekleme yöntemiyle ulaşılan 5-17 yaş aralığında çocuğu olan 411 ebeveyn (314 anne, 97 baba) oluşturmuştur. Katılımcılara Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ) ve Sağlıklı Aile Ebeveynlik Envanteri (SAEE) çevrimiçi ortamda uygulanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde frekans analizi ve Pearson ki-kare testi kullanılmıştır. Bulgulara göre ebeveynlerin ihmale/istismara uğrama oranları %6.8 ile %16.3 arasında değişmektedir. Duygusal ihmale maruz kalan ebeveynlerle duygusal ihmale maruz kalmayan ebeveynler arasında SAEE’nin tüm alt boyutlarında anlamlı farklılık saptanmıştır. Ayrıca tüm ihmal ve istismar türlerinde SAEE’nin depresyon ve rol memnuniyeti alt boyutlarında fark olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, çocukluk çağı travmalarının bireylerin hayatını etkilediği, bu etkinin ebeveynlik rolüne de yansıdığı görülmektedir. Bu deneyimlerin nesilden nesile aktarıldığı düşünüldüğünde ailelerle çalışan uzmanların çocukluk çağı travmalarını gözardı etmemesi gerekir.

Publisher

Journal of Research in Education and Society

Reference56 articles.

1. Abajobir, A. A., Kisely, S., Williams, G., Strathearn, L., Clavarino, A., ve Najman, J. M. (2017). Gender differences in delinquency at 21 years following childhood maltreatment: A birth cohort study. Personality and Individual Differences (106), 95-103. https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.10.020

2. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). Türkiye Aile Yapısı Araştırması. https://www.aile.gov.tr/media/50219/taya2013trk.pdf sayfasından erişilmiştir. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2015). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile içi Şiddet Araştırması. http://www.openaccess.hacettepe.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11655/23338/KKSA- TRAnaRaporKitap26Mart.pdf?sequence=1&isAllowed=y sayfasından erişilmiştir.

3. Atli, A., Şad, S. N. ve Özer, N. (2018, Mayıs). Anne-babaların ödüllendirme ve cezalandırma nedenleri, yöntemleri ve çocukları üzerindeki etkileri [ÖZ]. II. Uluslararası Multidisipliner Çalışmaları Kongresi’nde sunulan bildiri, Çukurova Üniversitesi, Adana. https://avesis.inonu.edu.tr/yayin/dbe07006-5a1d-4b35-bc78-b0b4c8926c3e/anne-babalarin- odullendirme-ve-cezalandirma-nedenleri-yontemleri-ve-cocuklari-uzerindeki-etkileri sayfasından erişilmiştir.

4. Azar, S. T., Robinson, D. R., Hekimian E. & Twentyman C. T. (1984). Unrealistic expectations and problem-solving ability in maltreating and comparison mothers. Journal of Consulting and Clinical Psychology (52)4, 687-691. https://doi.org/10.1037//0022-006x.52.4.687.

5. Banyard, V. L. (1997). The impact of childhood sexual abuse and family functioning on four dimensions of women’s later parenting. Child Abuse & Neglect, 21(11), 1095–1107. https://doi.org/10.1016/S0145-2134(97)00068-9