Częstość występowania i lekowrażliwość szczepów Propionibacterium acnes izolowanych ze zmian trądzikowych

Abstract

ABSTRAKT Wstęp: Propionibacterium acnes jest patogenem współodpowiedzialnym za tworzenie się zmian chorobowych w trądziku pospolitym, najczęstszej przewlekłej chorobie skóry. Dotyka ona w większości osób w okresie dojrzewania, może występować także u noworodków oraz utrzymywać się u osób dorosłych. Zmiany chorobowe występują zwykle w okolicy gruczołów łojowych na skórze twarzy i pleców, rzadziej klatki piersiowej. Obecnie największym problemem jest narastanie oporności szczepów na antybiotyki stosowane miejscowo. Celem pracy było określenie częstości występowania P. acnes u pacjentów ze zmianami trądzikowymi w zależności od wieku i płci oraz ocena lekowrażliwości izolowanych szczepów. Materiały i metody: Przeanalizowano wyniki badań wykonanych u 470 pacjentów ambulatoryjnych w wieku 9–59 lat ze zmianami trądzikowymi. Materiał stanowiła wydzielina ropna pobrana ze zmian zapalnych na twarzy (64,3%), pleców (7,6%) oraz klatki piersiowej (28,1%). Wymazy posiewano na podłoże Schaedler Agar z dodatkiem 5% krwi baraniej i inkubowano w warunkach beztlenowych. Wrażliwość wyizolowanych szczepów na erytromycynę, klindamycynę, tetracyklinę i doksycyklinę oceniano zgodnie z wytycznymi EUCAST. Wyniki: Dodatnie wyniki posiewów w kierunku P. acnes stwierdzono u 84,0% pacjentów. Najwyższy odsetek posiewów dodatnich uzyskano w grupie wiekowej 21–30 lat (91,0%) i >50. r.ż. (88,2%), najniższy u osób w wieku 31–40 lat (78,2%). P. acnes częściej izolowano u mężczyzn (86,1%) niż u kobiet (81,7%). Wszystkie wyizolowane szczepy P. acnes były wrażliwe na doksycyklinę, jedynie 1,5% izolatów wykazało oporność na tetracyklinę. Odnotowano istotny statystycznie (p ≤ 0,05) wzrost oporności na erytromycynę i klindamycynę, z 29,6% w 2010 r. do 48,7% w 2014 r. Wnioski: Zmiany trądzikowe coraz częściej obserwuje się u osób dorosłych >21. r.ż. Zapadalność na trądzik u kobiet i mężczyzn jest porównywalna. Szczepy P. acnes wykazują dobrą wrażliwość na tetracykliny, natomiast niepokojąco narasta oporność na erytromycynę i klindamycynę.