Abstract
Yoksulluk, evrensel bir sorun olup tüm insanlığı ilgilendirmektedir. Yoksulluk, tüm ülkelerin üzerinde durması gereken önemli bir sorundur. Bu nedenle, dünyadaki birçok ülke bu sorunla mücadele etmek için çeşitli politikalar uygulamaktadır. Çalışma, yoksullukla mücadelede uygulanmakta olan politika ve programlara alternatif öneriler sunmayı hedeflemektedir. Çalışmanın yöntemi, çalışmanın hazırlanmasına neden olan araştırma sorularına cevap vermeyi, çalışmaya destek olan verilerin toplanması ve analiz edilmesinden oluşmaktadır. Çalışmayı oluşturan sorular, Dünya Bankası ve Avrupa Birliğinin uygulamakta olduğu yoksullukla mücadele politika ve programları nelerdir? Malezya, Hindistan, Amerika, Brezilya ve Polonya ülkelerinin yoksullukla mücadele politika ve programları nelerdir? Uygulanmakta olan yoksullukla mücadele politikaları yeterli düzeyde mi? Bu çalışmanın amacı, politik aktörlerin yoksullukla mücadelede yetersiz kalmasının nedenini ortaya koymak ve örnek ülke uygulamaları ile çalışmayı desteklemeyi hedeflemektedir. Yoksullukla mücadelede etkili uluslararası kurumlardan olan Dünya Bankasının ve Avrupa Birliği’nin yoksulluk sorununa bakış açısını ve uygulamakta oldukları sosyal politikalar incelenmektedir. Yoksullukla mücadelede farklı stratejiler benimsemiş olmaları nedeniyle çalışmada Malezya, Hindistan, Amerika, Brezilya ve Polonya örnek ülkeler olarak seçilmiştir. Yoksullukla mücadelede farklı birçok aktör ve politika yer almasına rağmen başarılı sonuçlar elde edilememiştir. Sosyal yardım ve istihdam olanaklarının güçlendirilmesi önemli ölçüde katkı sağlayacaktır. Ülkelerin ihtiyaçlarına yönelik yeni sosyal politikalar geliştirmek ve model oluşturmak gerekmektedir.
Reference35 articles.
1. Aaberge, R. ve Brandolini, A. (2015). Multidimonsanal poverty and inequality. Handbook of Income Distribution, 2, 141-216.
2. Akbaş, G. ve Apar, A. (2010). Avrupa 2020 stratejisi: Akıllı sürdürülebilir ve kapsayıcı büyüme için Avrupa stratejisi. T.C. Başbakanlık Avrupa Genel Sekreterliği, Sosyal, Bölgesel ve Yenilikçi Politikalar Başkanlığı, 1-7.
3. Aksan, G. (2012). Yoksulluk ve yoksulluk kültürünün toplumsal görünümleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 9-19.
4. Alkire, S., Apablaza, M. ve Jung, E. (2014). Mulitdimensional poverty measurement for EU-SILC countries. OPHI Research in Progress 36c, Oxford University.
5. Aydın, K. (2019). Avrupa Birliği ve Türkiye’de yoksulluk riski ve sosyal dışlanma. KOSBED, 38, 13-31.