Affiliation:
1. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi
Abstract
Öz
Bu çalışmada erkeklerin bireysel ya da grup olarak performe ettikleri ya da maruz kaldıkları şiddetin hegemonik erkekliğe ilişkin pratiklerin ve değerlerin inşasındaki rolünü araştırmak üzere sinemada kullanılan temsil pratiklerine odaklanılmaktadır. Çalışmada 2010 sonrası Türkiye sinemasında erkeklik-şiddet ilişkisinin farklı görünümleri, örneklem olarak seçilen Güzel Günler Göreceğiz (Hasan Tolga Pulat, 2011), Dağ 2 (Alper Çağlar, 2016), Damat Koğuşu (İlker Savaşkurt, 2017), Kardeşler (Ömür Atay,2018) ve Sıfır Bir (Kadri Beran Taşkın, 2020) filmleri aracılığıyla erkeklik çalışmaları literatürü, özellikle de Kaufman’ın erkekler arası şiddet, erkeğin kadına yönelik şiddeti ve erkeğin kendine yönelik şiddeti biçimindeki üçlü sınıflandırması temel alınarak araştırılmaktadır. Türkiye sinemasında eril şiddetin nasıl anlatılaştırıldığı, hangi şiddet biçimlerinin meşru görülüp hangilerinin görülmediği tartışılmakta ve bu temsil mekanizmasının farklı erkeklik kimliklerinin inşasıyla, hâkim toplumsal cinsiyet söylemleriyle ve Türkiye’nin geçirdiği toplumsal, siyasal, ekonomik ve kültürel dönüşümlerle ilişkisi ortaya konulmaktadır.
Publisher
Sinema Arastirmalari Dergisi
Reference41 articles.
1. Altınay, A. G. & Bora, T. (2003). Ordu, militarizm ve milliyetçilik. T. Bora (Ed.), Modern Türkiye'de siyasi düşünce: Milliyetçilik (s. 140-154). İletişim.
2. Barrett, F. J. (2005). The organizational construction of hegemonic masculinity: The case of the US Navy. S.M. Whitehead & F. J. Barrett (Ed.), The masculinities reader (s. 77-99). Polity.
3. Bourdieu, P. (2014). Eril tahakküm. (Çev. Bediz Yılmaz). Bağlam.
4. Connell, R. W. (1998). Toplumsal cinsiyet ve iktidar, toplum, kişi ve cinsel politika. (Çev. Cem Soydemir). Ayrıntı.
5. Connell, R. W. (2002). On hegemonic masculinity and violence: Response to Jefferson and Hall, Theoretical Criminology, 6 (1), 89-99.