Affiliation:
1. KİLİS 7 ARALIK ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Suriye’de savaş ortamının olması insanları göç etme mecburiyetinde bırakmaktadır. Suriye iç savaşının 2011 yılında çıkması Suriyelilerin Türkiye’ye göç etmesiyle sonuçlanmıştır. 22 Aralık 2022 verilerine göre Türkiye’de 3 milyon 543 bin 837 geçici koruma statülü Suriyeli bulunmaktadır. Yaklaşık 88 bini Kilis’te yaşamaktadır. Yerli nüfusa oranı yaklaşık yüzde 60’tır. Fakat bu oranın 2017 yılında yaklaşık olarak yüzde 97 olduğu görülmüştür. Bu çalışmada bariz bir şekilde azalmış olan Suriyeli nüfusun Kilis’ten neden göç ettiği araştırılmıştır. Çalışmanın amacı Kilis’ten ayrılıp gittikleri illerde beklentilerinin karşılanıp karşılanmadığını tespit etmektir. Konuya uygunluğu sebebiyle nitel araştırma yöntemi kullanılarak Kilis’ten göç eden Suriyelilerle mülakat yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış mülakat oluşturulmuştur. Çalışma kapsamında amaca yönelik örnekleme tekniği kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda Suriyelilerin Kilis’te iş olanaklarının olmamasından dolayı geçinmede problem yaşadıkları, çözümü ise sosyal sermayeleri sayesinde geçinebileceği başka bir yere giderek buldukları görülmüştür. Ayrıca gittikleri yerde her ne kadar geçinebilseler de Kilis’e hissettikleri aidiyeti tam olarak hissetmedikleri sonucuna da ulaşılmıştır. Son olarak Kilis’teki Suriyeliler üzerine çalışmalar yapılmıştır, fakat Kilis’te yaşayıp daha sonra başka bir yere göç eden Suriyelilerin göç etme nedenleri herhangi bir çalışmada ele alınmamış olması özgün değerini ortaya koymaktadır.
Reference34 articles.
1. Adıgüzel, Y. (2022). Göç sosyolojisi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
2. Anglewicz, P., Kidman, R. & Madhavan, S. (2019). Internal migration and child health in Malawi. Social Science & Medicine, 235, 112389.
3. Anglewicz, P., VanLandingham, M., Manda-Taylor, L. & Kohler, H.P. (2018). Health selection, migration, and HIV infection in Malawi. Demography, 55 (3), 979-1007.
4. Anthias, F. (2006). Belongings in a globalising and unequal world: rethinking translocations. N. Yuval-Davis, K. Kannabiran, & U. M. Vieten (Ed.), The Situated Politics of Belonging içinde (s. 17–31). London: Sage Publishing.
5. Akdemir, İ. O. & İncili, Ö. F. (2013). Şehir morfolojisi ve iktisadi yapı ilişkileri. Sosyal Bilimler Dergisi, 3(6), 79-101.