Abstract
Yoksulluk kavramı ve yoksullukla mücadele uygulamaları toplumsal yaşamda ve devletlerin gündemlerinde her dönem önemli yer tutmuşlardır. Uygulama örnekleri tarihsel süreçte bu olguların ve yoksulluk algısının dönüşümünü ortaya koymaktadırlar. Günümüzde kavram özellikle gelişmekte olan ve gelişmiş ülkelerde büyük ölçüde kentsel ölçekte ele alınmaktadır. 20. yüzyılın özellikle son çeyreğinde hem yoksulluk hem de refah rejimlerinde ekonomik, siyasi ve toplumsal değişimlere bağlı olarak büyük bir dönüşüm süreci yaşanmıştır. Refah devleti anlayışının zayıfladığı bu dönemde, karşılaşılan hızlı dönüşüm literatürde büyük ölçüde neoliberalizmin hâkim hale gelmesine dayandırılmaktadır. Çünkü bu dönemde neoliberalizm hâkim sınıfların iktidarını sağlamak üzere yeni bir ekonomik düzen tesis etmeye odaklanmıştır. Bu yeni düzenin tesisi için ise öncelikli olarak kamu kesiminin küçültülmesi, özelleştirmeler, istihdam piyasalarının esnekleştirilmesi, işgücü maliyetinin düşürülmesi gibi çeşitli uygulamaları küresel ölçekte yaymaya başlamıştır. Ekonomideki bu yapısal dönüşümlerle birlikte yoksulluğun ve yoksullukla mücadele uygulamalarının da önemli değişim yaşadıkları görülmektedir. Bu bağlamda çalışmada kentsel yoksulluğun dönüşümü ele alınmakta ve sosyal politikanın gelişimi doğrultusunda kent yoksulluğuyla mücadele yaklaşımında görülen değişime değinilmektedir.
Reference71 articles.
1. Alcock, P., M. May ve K. Rowlingson (2011). Sosyal Politika. Ş. Gökbayrak(Çev.). Ankara:Siyasal Kitabevi.
2. Amis, P. (1995). Making sense of urban poverty. Environment and Urbanization, 7(1), 145-158.
3. Atkinson, R. (2000). Combating Social Exclusion in Europe:The New Urban Policy Challenge. Urban Studies, 37. 5-6, 1037-1055.
4. Bauman, Z. (1999). Çalışma, Tüketicilik ve Yeni Yoksullar. Ü. Öktem(Çev.). İstanbul:Sarmal Yayınevi.
5. Beaudoin:M. (2017). Yoksulluğun Tarihi. T. Kaban(Çev.). İstanbul:Dedalus.