Affiliation:
1. Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Abstract
Toplumda özel gereksinimli bireylere yönelik algı farklılık göstermektedir. Özel gereksinimli bireylerin engel durumları göz önüne alınarak eğitime aktif katılabilmelerinin sağlanması ve toplumda kabul edilebilmeleri için toplumsal algının iyileştirilmesi ve farkındalık kazandırılması önemlidir. Bu nedenle, bu araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerinin özel gereksinimli bireylere yönelik algılarını incelemektir. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Sağlık Bilimleri Fakültesinde 2021-2022 eğitim ve öğretim yılı içerisinde eğitimini sürdüren 152 öğrenci katılmıştır. Araştırmanın verileri “Kişisel Bilgi Formu” ve “Engellik Algı Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde frekans ve yüzde analizlerinin yanı sıra t testi, One Way ANOVA ve LSD post hoc testleri yapılmıştır. Araştırma sonucunda; öğrencilerin engellilik algı düzeylerinin orta düzey olduğu ve ayrıca engellilik algılarının genel anlamda cinsiyetlerine, devam ettikleri bölüme, sınıf düzeylerine, ailelerinde engelli birey olup olmamasına ve daha önce özel gereksinimli bireylerle çalışıp çalışmamalarına göre farklılık göstermediği belirlenmiştir. Sağlık çalışanlarının genel nüfusa göre özel gereksinimli bireylere yönelik algılarının daha olumlu olması amacıyla çalışmalar yapılmasının gerekli olduğu düşünülmektedir.
Reference14 articles.
1. Aral, N., &Gürsoy, F. (2018). Özel gereksinimli çocuklar ve eğitimleri: Özel eğitim. Ankara: Hedefcs Yayınları.
2. Aslan, M., & Şeker, S. (2013). Engellilere yönelik toplumsal algı ve dışlanmışlık (Siirt Örneği). Siirt Üniversitesi Sosyal Haklar Uluslararası Sempozyumu, http://www.sosyalhaklar.net/2011/bildiri/aslan-seker.pdf
3. Bania, T. A., Antoniou, A. S., Theodoritsi, M., Theodoritsi, I., Charitaki, G., & Billis, E. (2021). The Interaction with Disabled Persons Scale: translation and cross-cultural validation into Greek. Disability and Rehabilitation, 43(7), 988-995.
4. Cavkaytar, A.& Ersan, D. T. (2018). Özel eğitim ve kaynaştırma. Ankara: Eğiten Kitap
5. Cruz Ortiz, M., del Pérez Rodríguez, M. C., & Jenaro Río, C. (2010). Nursing and disability: An integrated vision. Index Enfermería, 19, 177–18