Abstract
Talaşlı imalat prosesi günümüzde imalat yapan firmaların üretim metotları arasında en çok kullanılan üretim yöntemidir. Bu geleneksel üretim metodu 18. ve 19. Yüzyıllara dayanmaktadır [1]. Bunun sebebi karmaşık parça üretilebilmesi, dar tolerans aralığında üretim gerçekleştirilebilmesi ve ayrıca iyi yüzey kalitesi elde edilebilmesi olarak söylenebilir. Talaşlı imalatın uzun senelerce kullanılması bu alanda gelişmelere ve araştırmalara ışık tutmuştur [2]. Bu çalışmada ise titreşimin ve kalıp geometrisinin kesici takım ömrüne etkisi deneysel olarak incelenmiştir. Çalışma kapsamında çoklu kristal elmas (PCD) takım uçları ile tungsten karbür kobalt (Co %15w) içeren kalıplar kullanılmıştır. Günümüz rekabetçi koşulları üretim yapan tesislerin üretim maliyetlerini sürekli olarak düşürmeye zorlamaktadır. Daha kaliteli ürünün daha az maliyetli şekilde üretilebilmesi, firmaları başarıya ulaştıran en önemli unsurlardan biridir. Bu sebeple seri imalat yapan büyük ölçekli firmalarda üretim için sarf edilen tüm malzemeler dikkatlice takip edilmektedir. Kesici takım uç (KTU) sarfiyatları talaşlı imalat yapan firmalarda en büyük gider kalemlerinden biridir. Birim parça başına maliyet süre ve uç adeti ile hesaplandığından kullanılan her kesici uç ve bunun kullanılamaz hale geldiğindeki değişim süresi üretilen parçaya bir maliyet olarak yansımaktadır. Kesici takım uç ömürleri düşünüldüğünde ise çevresel koşullar, kullanılan yağ türü, titreşim, iş parçası-takım geometrisi ve malzemesi önemli etkenlerdendir.
Publisher
Izmir International Guest Student Association