Abstract
Öğrenmenin belirli bir yaşla ve okulla sınırlı olmadığı anlayışına dayanan yaşam boyu öğrenme kavramının önemi, 1990’lı yıllardan itibaren Avrupa Birliği’nin de özel bir önem atfettiği konuların başında gelerek öğrenen toplumların ve şehirlerin oluşturulmasına kaynaklık etmiştir. 2013 yılında kurulmasından bugüne UNESCO Öğrenen Şehirler Küresel Ağı’na dahil olan şehirlerin sayısı sürekli olarak artmaktadır. UNESCO Öğrenen Şehirler Küresel Ağı’nın kurulmasıyla Türkiye şehirlerinin de konuya ilgisi çok geçmeden başlamış ve 2016 yılından itibaren Türkiye’den üye şehirler kabul edilmeye başlanmıştır. Çalışma, Öğrenen Şehirler Ağı’na Türkiye’den dahil olan şehirlerin uygulama örneklerini ele almaktadır. Çalışmanın amacı, Türkiye şehirleri için henüz yeni olan “öğrenen şehir” kavramını literatüre kazandırmak, üye belediyelerin örneklerini ortaya koyarak üye/aday olmak isteyen şehirler için de kılavuzluk yapmaktır. Türkiye üye şehirlerinin öğrenen şehir olmanın gereklerini yerine getirerek hem örgün hem de yaygın ve sargın öğrenmeye yönelik çalışmalar ve projeler yürüttükleri görülmektedir. Ancak Türkiye şehirleri için bu programın geliştirilmeye muhtaç olduğunu da belirtmek gerekir.
Publisher
Journal of Economics and Administrative Sciences, Giresun University
Reference44 articles.
1. Akbaş, O. ve Özdemir, S. M. (2002), “Avrupa Birliğinde Yaşam Boyu Öğrenme,” Milli Eğitim Dergisi, 155-156, 1-12.
2. Akın, G. (2022), “Yaşam Seyrindeki Öğrenme Yolları: Yaşam Boyu, Yaşam Genişliğinde ve Yaşam Derinliğinde”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 55 (2), 567-599.
3. Biao, I.; Esaete, J. and Oonyu, J. (2013), “The Role of Building Learning Cities In The Rejuvenation of Africa”, Int Rev Educ, 59, 469–488.
4. Bilgimöz, S. ve Uygur, A. (2022), “Öğrenen Şehirler Üzerine Kavramsal Bir Araştırma”, Journal of Recreation and Tourism Research, 9 (1), 47-71.
5. Boschier, R. (2018), “Learning cities: fake news or the real deal?”, International Journal of Lifelong Education, 37(4), 419-434.