Affiliation:
1. Bitlis Mutki Devlet Hastanesi
2. FIRAT ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ
Abstract
Amaç: Tip 1 diabetes mellitus (T1DM) tanılı hastaların üçte birinde otoimmün poliglandüler sendrom (OPS) bulunmaktadır. Çalışmada
T1DM’ye eşlik eden OPS sıklığı ve diyabetin prognoz, komplikasyonları ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Endokrinoloji polikliniğine başvuran ve T1DM tanısı ile takipli 99 hasta dahil edildi. Verilerin analizinde
Ki-Kare analizi (Pearson Chi-kare), Kolmogorov-Smirnov testi, Student t-testi, Mann Whitney-U testi, Spearman Korelasyon testi ve
Kruskal Wallis testi kulanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22 paket programı kullanıldı. Anlamlılık değeri p≤ 0,05 olarak alındı.
Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 25’inde (%25,3) hipotiroidi ve 8’inde (%8,1) çölyak hastalığı saptandı. Hastaların 9’unda (%9,1)
anti endomisyum antikor, 50’sinde (%50,5) adacık antikoru, 22’sinde (%22,2) anti insülin antikor, 26’sında (%26,3) anti parietal antikor,
8’inde (%8,1) doku transglutaminaz IG A, 43’ünde (%43,4) ANA, 4’ünde (%4,0) ASMA pozitifliği ve 25’inde (%25,3) OPS varlığı tespit
edildi. T1DM tanılı hastalarda retinopati, nöropati ve nefropati gelişen hastaların hastalık süresi gelişmeyenlerin hastalık süresinden
anlamlı şekilde yüksek olduğu tespit edildi. Hastaların hastalık yılı ile VKİ ve bel çevresi arasında pozitif yönde, hastalık yılı ile HbA1c
ve c peptit arasında ise negatif yönde anlamlı bir korelasyon saptandı. OPS varlığı arasında retinopati varlığı, nöropati varlığı ve nefropati
varlığı açısından anlamlı farklılık olmadığı saptandı. Bunun yanında OPS varlığı arasında HbA1c değeri açısından da anlamlı farklılık
görülmedi.
Sonuç: T1DM tanılı hastalarda diğer otoimmün hastalıkların sıklığında yıllar geçtikçe ciddi bir artış gelişmekte olup, diyabetik hastaların
takiplerinde komplikasyon risklerinin azaltılması, iyi bir prognoz, iyi klinik gelişim ve erken tanı açısından otoimmün hastalıkların
diyabetin hem tanı anında hem de ilerleyen yıllarında dikkate alınması gerekmektedir
Publisher
Bulent Evcevit University
Reference65 articles.
1. 1. Alemzadeh R, Ali O. Diabetes Mellitus. In: Behrman RE,
Kliegman RM, Jenson HB, et al. Nelson Textbook of Pediatrics.
19 th ed. Philadelphia: Elsevier Saunders, 2011: 1968-1990.
2. 2. Saka N, Baş F. Diabetes Mellitus. Neyzi O, Ertuğrul T, editörler.
Pediyatri’de. İstanbul: Nobel Matbaacılık, 2010; 1625-1641.
3. 3. Winter WE. The use of islet autoantibody markers in the
prediction of autoimmune type 1 diabetes. Clin Immunol
Newslett 1999; 19: 25-39.
4. 4. Bach JF. Infections and autoimmune diseases. J Autoimmun
2005; 25: 74-80.
5. 5. Sakaguchi S, Sakaguchi N, Asano M, Itoh M, Toda M.
Immunologic self-tolerance maintained by activated T cells
expressing IL-2 receptor a-chains (CD25). Breakdown of a
singlemechanism of self-tolerance causes various autoimmune
diseases. J Immunol 1995; 155: 1151-1164.