Multiple pulmonary cavitating nodules in female with endometrium adenocarcinoma history – difficulties in differentiation between metastases, sarcoidosis and sarcoid-like reaction. Case report

Abstract

Zmiany kawitujące w płucach obrazowane na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej mogą być diagnostycznym wyzwaniem. W celu dokładnego ustalenia ich przyczyny konieczne jest wzięcie pod uwagę szerokiej diagnostyki różnicowej i przeprowadzenie licznych badań. Kobieta, 44-letnia, z gruczolakiem endometrium w wywiadzie została przyjęta na oddział pulmonologiczny w celu diagnostyki powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia i współwystępujących w miąższu płuc guzków. Zdjęcie rentgenowskie i pozytonowa tomografia emisyjna (<i>positron emission tomography</i> – PET) uwidoczniły zmiany kawitujące w płucach, które mogły stanowić przerzuty płucne; jednakże badania laboratoryjne i histopatologiczne nie potwierdziły obecności zmian nowotworowych. W materiale pobranym w trakcie przezoskrzelowej biopsji węzłów chłonnych pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej w czasie rzeczywistym (<i>endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration</i> – EBUS-TBNA) oraz wideotorakoskopii (<i>video-assisted thoracoscopic surgery</i> – VATs) zostały znalezione nieserowaciejące ziarniniaki, które sugerowały rozpoznanie sarkoidozy lub reakcji sarkoidalnej. Dopiero w zaawansowanym stadium zmian płucnych komórki nowotworowe zostały ujawnione w plwocinie. Pomimo wdrożenia chemioterapii pacjentka zmarła. Liczne przerzuty płucne zostały potwierdzone w badaniu post-mortem. Opisany przypadek jest przykładem rzadkiego zjawiska reakcji sarkoidalnej w śródpiersiu i miąższu płuc w wyniku nowotworu zlokalizowanego poniżej przepony. Różnicowanie pomiędzy sarkoidozą, reakcją sarkoidalną i przerzutami do płuc w podobnych przypadkach może stanowić trudność diagnostyczną. Dlatego powinno się powtarzać procedury diagnostyczne takie jak EBUS-TBNA lub VATs u pacjentów z wywiadem onkologicznym.