Баш сөөк мээ жаракатынан жабыркаган бейтаптардын инфекциялык-сезгенүү кабылдоолору

Abstract

Введение. Несмотря на кажущуюся теоретическую завершенность проблемы изучения черепно-мозговой травмы, существует целый ряд вопросов, которые являются спорными или недостаточно освещенными. Нет четкой дифференцировки реактивного асептического менингита и бактериального гнойного менингита на ранних его стадиях. Цель работы. Улучшение результатов лечения больных с черепно-мозговой травмой путем разработки тактики, обоснования патогенетической направленности профилактики и лечения инфекционно -воспалительных осложнений в послеоперационном периоде. Материал и методы исследования. В работе представлен анализ результатов лечения 127 больных (мужчин 109, женщин 18) с черепномозговой травмой с присоединением инфекционно-воспалительных осложнений в послеоперационном периоде. Результаты. Впервые инфекционно-воспалительные осложнения при черепно-мозговой травме в послеоперационном периоде выделены, как самостоятельный объект изучения. Дана характеристика и комплексная оценка инфекционно-воспалительных осложнений после нейрохирургических вмешательств при черепно-мозговой травме. На основании комплексного исследования изучены основные закономерности развития инфекционно-воспалительные осложнения в послеоперационном периоде. Показана роль характера оперативного вмешательства и хирургического метода в их развитии, обозначены структурные предпосылки для развития осложнений. Предложены новые методы иссле дования инфекционно-воспалительных осложнений с использованием современных технологий. Выводы. Наиболее частой инфекцией в области хирургического вмешательства был остеомиелит костного лоскута. Наиболее частым возбудителем инфекции были коагулаза-отрицательные стафилококки (34,8%), за ней следовали виды Propionebacterium (26,1%) и Staphylococcus aureus (21,7%). Introduction. Despite the seeming theoretical completeness of the problem of studying traumatic brain injury, there are a number of issues that are controversial or insufficiently covered. There is no clear differentiation of reactive aseptic meningitis and bacterial purulent meningitis in its early stages. Objective. Improving the results of treatment of patients with traumatic brain injury by developing tactics, substantiating the pathogenetic orientation of prevention and treatment of infectious and inflammatory complications in the postoperative period. Material and methods. An analysis of management results of 127 patients (men - 109, women - 18) with traumatic brain injury and infectious and inflammatory complications was presented. Results. For the first time, infectious and inflammatory complications of traumatic brain injury in the postoperative period were identified as an independent object of study. The characteristic and comprehensive assessment of infectious and inflammatory complications after neurosurgical interventions in traumatic brain injury is given. Based on a comprehensive study, the main patterns of the development of infectious and inflammatory complications in the postoperative period have been studied. The role of the nature of surgical intervention and surgical method in their development is shown, the structural prerequisites for the development of complications are indicated. New methods of studying infectious and inflammatory complications using modern technologies are proposed. Conclusions. The most common infection in the area of surgical intervention was osteomyelitis of the bone flap. The most frequent causative agent of infection was coagulase-negative staphylococci (34.8%), followed by Propionebacterium species (26.1%) and Staphylococcus aureus (21.7%). Киришүү. Баш-сөөк мээ жаракатынын маселелерин изилдөөнүн теоретикалык бүткөндүгүнө карабастан, дагы деле талаш жараткан жана толук чагылдырылбаган бир катар суроолор калып кедет. Реактивдүү асептикалык менингит менен бактериалдык ириңдүү менингиттердин эрте стадиясында так айырмалоо мүмкүнчүлүгү жок. Изилдөө максаты. Операциядан кийинки учурда баш сөөк мээ жаракатынын инфекциялык-сезгенүү кабылдоолорун дарылоонун жана алдын алуунун тактикасын жана патогенетикалык негизделген багытты иштеп чыгуу менен натыйжаларды жакшыртуу. Изилдөө материалы жана ыкмалары. Баш сөөк мээ жаракаты жана инфекциялык-сезгенүү кабылдоолору бар 127 бейтапты (109 эркек, 18 аял) дарылоонун натыйжадарана жасалган сереп келтирилген. Изилдөөнүн натыйжалары. Алгачкы жолу баш сөөк мээ жаракатынын операциядан кийинки инфекциялык-сезгенүү кабылдоолору өз алдынча изилдөө обьекти катары бөлүнүп каралган. Баш сөөк мээ жаракатынын нейрохирургиялык кийлигишүүлөрдөн кийинки инфекция лык-сезгенүү кабылдоолоруна комплекстүү баа жана мүнөздөмө берилген. Комплекстүү негизде операциядан кийинки инфекциялыксезгенүү кабылдоолордун негизги өөрчүү мыйзам ченемдүүлүктөрү изилденген. Инфекциялык-сезгенүү кабылдоолордун өөрчүүсүнүн түзүмдүк өбөлгөлөрү жана алардын өөрчүүсүндө оперативдик кий лигишүүнүн ролу көрсөтүлгөн. Заманбап технологияларды пайдалануу менен инфекциялык-сезгенүү кабылдоолорун изилдөөнүн ыкмалары сунушталган. Жыйынтыгы. Хирургиялык кийлигишүү талаасындагы эң көп кездешүүчү инфекция болуп сөөк остеомиелити болду. Эң көп инфекция козгоочусу болуп коагулаза-терс стафилококтор (34,8%), андан соң Propionebacterium (26,1%) жана Staphylococcus aureus (21,7%) түрлөрү аныкталды.