Eğitsel, Sosyal ve Psikolojik Bir Sorun: Çocuk Evliliklerde “Gelin” ve “Damat” Olmak

Abstract

Bu araştırmada erken yaşta evlilik yapmış kadın ve erkeklerin evlilik süreçlerini (evlilik yaşı, biçimi, kararı vb.) ve evlilik ile ilgili değerlendirmelerini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri kartopu örnekleme yöntemiyle seçilen, 18 yaşından önce evliliğini gerçekleştirmiş 301 bireyden toplanmıştır. Katılımcıların evlilik süreçlerine ait betimsel bilgileri ve evlilik yaşantılarına ilişkin değerlendirmeleri frekans, yüzdelik, ortalamalar hesaplanarak elde edilmiştir. Araştırmanın sonunda çocuk damatların %94,3’ünün (f=66) kendileri gibi çocuklarla evlendiği, çocuk gelinlerin %86,2’sinin (f=199) ise yetişkin bireylerle evlendiği görülmüştür. Çocuk gelinlerin eşlerini seçme biçimi olarak ilk sırada %34,5 ile (f=83) aile önerisi gelmekteyken çocuk damatlarda ilk sırada %35,2 ile (f=25) sevdiğim kişiydi seçeneği gelmektedir. Çocuk gelinlerin evliliklerini gerçekleştirme biçimi olarak ilk sırada %49,6 (f=117) ile görücü usulü, çocuk damatlarda ise ilk sırada %37,8 (f=28) ile severek olduğu tespit edilmiştir. Çocuk damatların %55,7’sinin (f=39) evlendiklerinde kendilerini evliliğe hazır hissettikleri, çocuk gelinlerin %51,8’nin (f=118) ise kendilerini evliliğe hazır hissetmedikleri görülmüştür. Katılımcıların %48,5’i (f=146) kendilerini ebeveyn olmaya hazır hissetmemektedir. Bugün olsa aynı yaşta evlenmek istemediklerini belirten katılımcıların oranı %69’dur (f=207). Sonuçlar çocuk gelin ve damatların evlilik süreçlerinde ve evlilik ile ilgili değerlendirmelerinde farklılıklar olduğunu ortaya koymuştur.