Władza partii czy papieża? Przesłanki i efekty zbliżenia watykańsko-chińskiego

Abstract

Większość z około 10 milionów katolików w Chińskiej Republice Ludowej skupiona jest w tzw. Kościele oficjalnym, a więc znajdującym się pod zwierzchnictwem chińskiego rządu i oficjalnie nieuznającym prymatu papieża. Pozostała część zrzeszona jest we wspólnotach Kościoła podziemnego, którego biskupi nie są desygnowani lub aprobowani przez chińskie władze. We wrześniu 2018 roku Watykan i Chińska Republika Ludowa osiągnęli tajne porozumienie, dzięki któremu papież uzyskał prawo głosu w kwestii nominacji biskupów w kościele oficjalnym, a w zamian Stolica Apostolska uznała, przynajmniej część, biskupów uprzednio desygnowanych przez władze komunistyczne. Niniejszy artykuł analizuje przesłanki zawarcia tej historycznej umowy, stanowiącej element postępującej normalizacji stosunków watykańsko-chińskich, oraz jej bezpośrednie konsekwencje, zarówno na poziomie bilateralnym, jak i dla stron trzecich – przede wszystkim Tajwanu, dowodząc, że w obecnej sytuacji porozumienie jest korzystne przede wszystkim dla Chińskiej Republiki Ludowej, zarówno w wymiarze praktycznym, jak i polityczno-propagandowym.