Samopomoc i samoobsługa aborcyjna w czasach niepewności

Abstract

Celem artykułu jest analiza społecznej zaradności w sytuacji w warunkach zaostrzenia  prawa aborcyjnego w Polsce oraz pandemii COVID-19, utrudniającej korzystanie z usług służby zdrowia. Punktem wyjścia jest koncepcja społecznej zaradności jako taktyki oporu, rozumianej nie tylko jako radzenie sobie z niewydolnością systemu społecznego, niezaspokajającego potrzeb jednostek, ale także jako protest przeciwko społecznemu porządkowi i próba jego zmiany. Analizą objęto działalność Federacji na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, Aborcyjnego Dream Teamu, Kobiet w Sieci oraz Widzialnej Ręki – Reprodukcyjnej. Materiał badawczy stanowiły informacje udostępniane na ich stronach internetowych i profilach w mediach społecznościowych. Wyniki badania pokazały różne formy wsparcia o charakterze informacyjno-technicznym i psychologicznym w ramach samopomocy aborcyjnej. Zauważalnym efektem działalności, poza zwiększonym dostępem do aborcji, jest także społeczna aktywizacja na rzecz autonomii prokreacyjnej i przyczynianie się do kulturowej zmiany w zakresie postaw wobec przerywania ciąży i szerzej: praw reprodukcyjnych w Polsce.