Abstract
Artykuł omawia dyskursy Krzysztofa Bosaka i Roberta Biedronia na Twitterze podczas kampanii prezydenckiej w 2020 r.
Jako ramę badawczą wykorzystano krytyczną analizę dyskursu – interdyscyplinarne podejście, które zakłada triangulację metod oraz traktuje dyskurs jako przejaw praktyki społecznej, będący w dialektycznej relacji ze społeczeństwem. W celu precyzyjnego zbadania strategii dyskursywnych kandydatów w artykule posłużono się metodami lingwistyki korpusowej, które umożliwiają analizę na poziomie ilościowym. Narzędziem badawczym był program Sketch Engine.
Wykazano, że kandydat Konfederacji istotnie częściej akcentował swoją sprawczość, odpowiadał na wpisy innych użytkowników oraz istotny posługiwał się formami grzecznościowymi. Z kolei przedstawiciel Lewicy stosował bardziej inkluzywny język, kładł nacisk na budowanie wspólnoty oraz zamieszczał więcej tweetów. Stwierdzono również, że osoba Andrzeja Dudy odegrała istotnie większą rolę w kampanii Roberta Biedronia. Wyniki badania stanowią przyczynek do dyskusji na temat dyskursów formacji, którym poświęcono w literaturze relatywnie niewiele uwagi oraz demonstrują, w jaki sposób można wykorzystać metody lingwistyki korpusowej w badaniach medioznawczych lub politologicznych.
Publisher
Institute of Political Studies - Polish Academy of Sciences
Subject
General Earth and Planetary Sciences,General Engineering,General Environmental Science
Reference58 articles.
1. Aleksandrowicz Tomasz R., 2016, Twitter w polityce — jak ćwierkają lokalni liderzy? Wykorzystanie serwisu przez dwadzieścia największych polskich miast i ich prezydentów, „Zarządzanie Publiczne”, nr 34(2), s. 99–108.
2. Alonso-Muñoz Laura, Casero-Ripollés Andreu, 2018, Communication of European Populist Leaders on Twitter: Agenda Setting and the ‘More Is Less’ Effect, „Profesional de La Información”, t. 27, s. 1193–1202 (https://doi.org/10.3145/EPI.2018.NOV.03).
3. Annusewicz Olgierd, 2016, Ramowanie „dobrej zmiany”. Ramy językowe kampanii wyborczej Prawa i Sprawiedliwości na Twitterze w 2015 roku, „Kwartalnik Naukowy OAP UW ″e-Politikon″”, nr 17, s. 75–96.
4. Annusewicz Olgierd, 2017, Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarządzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych, „Studia Politologiczne”, nr 45, s. 91–112.
5. Annusewicz Olgierd, 2019, Dialog obywatelski online a jakość polityki publicznej. Modele komunikacji administracji publicznej z obywatelami w mediach społecznościowych na przykładzie komunikacji prowadzonej na Twitterze przez wybrane polskie miasta, „Studia z Polityki Publicznej”, nr 22, s. 89–102.
Cited by
1 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献,注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献,订阅后可以查看论文全部施引文献