İki Mekan İki Hayat: “Fatih Harbiye" Romanı Örneği

Abstract

Peyami Safa’nın kaleme aldığı roman Fatih-Harbiye, Erken Cumhuriyet Dönemi olan 1931 yılında yayımlanmıştır. Roman döneminin koşullarını yansıtmakla beraber, yazarın Batılılaşma sürecine bakışını da içermektedir. Romandaki karakterler, dönemin toplumsal dünyasından etkilenerek kurgulanmıştır. Başkarakter Neriman hem kendi çevresindeki iç dinamiklerden hem de ait olmadığı bir dünya olan Harbiye’deki dış dinamiklerden etkilenmiştir. İki mekân arasında sıkışıp kalmış ve romanın sonunda yazarın deyimiyle özüne dönüş sağlamıştır. Romanda karakterlerin diyaloglarına da yansıyan oryantalist ve oksidentalist vurguların olduğu gözlenmiştir. Bu çerçevede çalışmada, Fatih-Harbiye romanı üzerinden Doğu ve Batı’nın ele alınış biçimi hakkında veriler sunularak farklı bakış açılarıyla Doğu ve Batı’nın nasıl yorumlandığı çözümlenmeye çalışılacaktır.