Abstract
İstihbarat faaliyetlerinin, ayaklanmaya karşı koyma (AKK) ve kontr-terörizm (KT) süreçlerinin başarısına ve etkinliğine dair ayırt edici rolü, çeşitli çalışmalarda dile getirilmiş ancak bu rolün kapsamı ve icra edilen faaliyetlerin konvansiyonel istihbarat faaliyetlerine kıyasla farklılık arz ettiği noktalar kapsamlı bir şekilde ele alınmamıştır. Bununla birlikte, gerek ayaklanma süreçlerinde isyancıların benimsemiş olduğu spesifik yöntemler gerekse de terörizmden kaynaklanan tehdidin nev’i şahsına münhasır doğası, istihbarat faaliyetlerinin icrasında da çeşitli değişiklikleri ve hedef odaklı belirli düzenlemeleri zorunlu kılar. Ayaklanmalar söz konusu olduğunda, düşük-seviyeli istihbarata atfedilmesi gereken önem, istihbarat çarkında meydana gelen değişiklikler ve toplama aşamasında gerçekleştirilmesi gereken destekleyici birtakım özel faaliyetler ayırt edici unsurlar olarak tezahür eder. Benzer şekilde, terörizmin kolay hedeflere yönelik saldırı gerçekleştirme eğilimi, terörizmden kaynaklı tehdidin ivedilik arz eden doğası ve toplama faaliyetlerinin meşakkatli yapısının operasyon-istihbarat füzyonunu gerekli kılarak istihbarat çarkı nezdinde sebep olduğu çeşitli değişiklikler, konvansiyonel istihbarat faaliyetlerine kıyasla farklılık arz eder. Bu çalışma, bahse konu farklılıklara ve bu farklılıklar karşısında istihbarat bağlamında geliştirebilecek cevaplara dair bir perspektif sunarak literatüre ve pratiğe katkı sağlamayı amaçlamaktadır.
Publisher
Turkish National Police Academy
Reference66 articles.
1. 50 U.S. Code § 3093. (2012). Presidential approval and reporting of covert actions. https://www.govinfo.gov/app/details/USCODE-2014-title50/USCODE-2014-title50-chap44-subchapIII-sec3093/summary
2. Aid, M. M. (2003). All Glory is Fleeting: Sigint and the Fight Against International Terrorism. Intelligence and National Security, 18(4): 72-120.
3. AJP-3.4.4. (2016). Allied Joint Publication 3.4.4 Allied Joint Doctrine for Counterinsurgency (COIN).
4. Allison, G. T. (1971). Essence of decision: Explaining the Cuban missile crisis. Little, Brown and Company.
5. Arango, C. R. (1968). Insurgent Counterintelligence. Studies in Intelligence, 12(1): 39-53.