Tanrı İsraf Eder mi?

Abstract

Tanrı, her türlü noksanlıklardan uzak, mükemmel bir varlık olarak tanımlanmaktadır. Dolayısıyla Tanrı, her türlü iyiliğin, güzelliğin ve düzenin kaynağı olarak gösterilmektedir. Bu nedenle Tanrı’nın yapmış olduğu her bir eyleminde bir amaç söz konusudur. Bu amaçların bir kısmı insan tarafından bilinirken bir kısmı ise bilinemezliğini korumaya devam etmektedir. Var olan şeylerin bir kısmı doğrudan insan hayatı ile ilgili iken bir kısmı ise dolaylı olarak ilgilidir. Modern dönemde iyi kavramı ile insanın menfaati arasında sıkı bir ilişki gözlemlenmektedir. Bir şeyin iyi olabilmesi için doğrudan insan hayatına fayda temin ediyor olması gerekir. Aksi takdirde gereksiz ve faydasız olarak değerlendirilmektedir. Son zamanlarda bir taraftan evrenin büyüklüğü ve büyük bir kısmının kullanılamayacak olması, diğer taraftan bir takım canlı türlerinin varlık nedenlerinin anlaşılamaması ve insan nesline faydasızlığı ya da zararı üzerinden Tanrı’nın bunları yaratarak israf ettiği şeklinde değerlendirmeler yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı özellikle ateistik düşünceye sahip olan Richard Dawkins ve Victor Stenger’in –eğer varsa- Tanrı’nın birçok gereksiz şey yaratarak israf ettiği şeklindeki düşüncelerinin gerçeği yansıtmadığını göstermektir.