Bir Hitit Çağı Masalı: “Appu ve İki Oğlu

Abstract

Hitit Çağına ait, kayıt altına alınmış en eski anlatılardan biri olan Appu Masalı, bünyesinde barındırdığı çocuksuzluk motifi, zıtların mücadelesi döngüsü ve adaleti temel alan kurgusuyla Anadolu’nun binlerce yıl öncesinin, toplumsal değerlerine ve kültürel simgelerine ışık tutmaktadır. Masalın metni, iyi korunmuş olmakla birlikte, II. ve IV. sütunun son kısımları kırıktır. Masal, Šudul kentinde yaşayan Appu adında varlıklı bir adamın çocuksuzluğunu konu edinmiştir. Güneş tanrısına sunduğu bir adak yardımıyla, özlemini duyduğu çocuğa sahip olan Appu’nun doğal yollardan ikinci bir çocuğu daha olmuştur. Çocuklardan ikisi de erkektir. İlk doğan çocuğun adı “Kötü”, ikinci doğan çocuğun adı “İyi” dir. Yetişkinlik çağına geldiklerinde kendi hayatlarını kurmak için baba evinden ayrılan kardeşler arasında bir mal paylaşımı gerçekleşir. “Kötü”, kardeşini aldatarak mülkün iyisini kendisine ayırır. Bu duruma tanıklık eden Güneş tanrısı adaleti sağlamak için dereye girer. Hikâyenin yazılı olduğu tablet bu kısımdan itibaten kırılmış olduğu için olayın geri kalanı hakkındaki bilinenler çok azdır. Okunabilen kısımlardan, son durumdan memnun olmayan “Kötü”nün, lanetler yağdırması üzerine davayı sonuçlandırmak istemeyen Güneş tanrısının, adaletin tecellisi için kardeşleri Ninive Kenti’nin İštarı’na yönlendirdiği anlaşılmaktadır. Tabletin kırıklı yapısı nedeniyle masalın sonu öğrenilemese de hakkaniyetle özdeşleşmiş olan bu tanrıçanın “İyi” ye övgü dolu sözler sarf etmesinden, adalet terazisinin iyiden yana ağır bastığı söylenebilir. Masalları, “kültürün gizli arşivlerinden biri” olarak kabul eden bir bakış açısıyla kaleme alınan bu çalışmada, Anadolu’nun en eski anlatılardan birinin içerik analizi yapılırken dönemin belge ve bilgilerinden yararlanılmıştır.