Abstract
2002 itibarıyla Afrika’da uygulanan dışarı çıkma politikası, Çin-Afrika ilişkilerinin yapısal bir dönüşüm gerçekleşmesiyle sonuçlanmıştır. Bu makalede, Çin’in dışarı çıkma politikasının Afrika’daki iki saç ayağı olan hammadde yatırımları ve tarım yatırımları, yeni-kolonyal bir ekonominin esaslarını oluşturan krediler, yardımlar ve yatırımlar bağlamında incelenmektedir. Makalede literatüre hakim yaklaşımlara karşıt bir biçimde, Çin’in Afrika politikasının yeni-kolonyal öğelere biçimlendiği iddia edilmektedir. Bu bakımdan makale, dışarı çıkma politikasının üç alana yansıyan temel uygulamalarının yeni olmadığını ve tarihsel süreçte Batılı ülkelerin Afrika’da uyguladığı birikimci politikaların yeniden cisimleşmesi olduğunu göstermeyi amaçlamaktadır.
Publisher
Cankiri Karatekin Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi
Reference81 articles.
1. Addis Ababa Eylem Planı (2004-2006), FOCAC, https://www.fmprc.gov.cn/zflt/eng/zyzl/hywj/t157710.htm, (19.01.2019).
2. Agbebi, Motolani ve Petri Virtanen (2017), “Dependency Theory-A Conceptual Lens to Undestand China’s Presence in Africa?”, Forum for Development Studies, 44 (3): 429-451.
3. Alden, Chris (2006), “China in Africa”, Survival: Global Politics and Strategy, 47 (3): 147-169.
4. Alden, Chris, Dan Large ve Ricardo Soares De Oliveira (2008), Working Paper, Real Instituto Elcano.
5. Allaafrica (2019), “Zambia: China in Africa- the Zambia Experience”, https://allafrica.com/stories/201904100554.html (15.12.2019).