Siyasi Süreç Modeli ve Tunus’ta “İslami Eğilim Hareketi”

Abstract

En-Nahda Hareketi’nin öncülü olan İslami Eğilim Hareketi’ne (İEH) odaklanan bu makalenin temel sorusu, 1981-1989 arası dönemde İEH’nin Tunus’taki toplumsal hareketlilik sürecini açıklamaktır. Bu makale, İEH’nin Tunus’ta neden ve nasıl ortaya çıktığını, bir siyasi parti kurduğunu, Tunus’taki diğer hareketlerden farklı hedefler yarattığını ve ittifak tercihlerinde, stratejilerinde ve politikalarında dikkate değer bir ılımlılık, pragmatizm ve esneklik gösterdiğini incelemektedir. Bu makale, İEH’yi Sosyal Hareket Teorisi (SHT) doğrultusunda incelemekte ve bu bağlamda, Sidney George Tarrow, Doug McAdam ve Charles Tilly tarafından geliştirilen Siyasi Süreç Modeli’ni (SSM) uygulamaktadır. Makale, SSM’yi uygulayarak Batılı olmayan yarı otoriter bir siyasi ortamda toplumsal hareketliliği incelemenin yanı sıra söz konusu dönemde değişen ve dönüşen siyasi fırsat yapılarını, örgütsel dinamikleri ve çerçeveleme süreçlerini ortaya çıkararak literatüre katkıda bulunmaktadır. İEH örneğinden yola çıkan bu makale, İslami bir hareketin devlet baskısına rağmen siyasi fırsat yapıları, örgütsel dinamikler ve çerçeveleme süreçleri aracılığıyla ılımlılıkla ayakta kalabileceğini ve tabanını harekete geçirebileceğini savunmaktadır.