Abstract
Jednym z celów zrównoważonego rozwoju propagowanych przez ONZ, a także wielu dokumentów i deklaracji innych międzynarodowych organizacji (WHO, Unia Europejska) jest zapewnienie powszechnego dostępu do bezpiecznych, ogólnie dostępnych zielonych przestrzeni publicznych. Celem artykułu jest prezentacja i omówienie wybranych wskaźników dostępności i atrakcyjności miejskich terenów zieleni (szczególnie tych formalnych i publicznie dostępnych). Uwzględnione zostaną zarówno wskaźniki konstruowane w celach badawczych, jak i tworzone na potrzeby planistyczne w miastach. W literaturze pojawia się wiele wskaźników związanych z dostępem do terenów zieleni. Uwzględniają one zwłaszcza aspekty związane z odległością, powierzchnią terenu zieleni oraz wielkością terenu przypadającą na jedną osobę. Takie wskaźniki są bardzo ogólne, nie odzwierciedlają stanu danego terenu zieleni, są stosowane najczęściej na potrzeby planistyczne. Niekiedy rozszerzane są o zagadnienia ściśle związane z dostępnością, takie jak kwestie własności, godzin otwarcia oraz fizycznych barier (np. ruchliwe drogi lub rzeki, które znacznie utrudniają drogę dojścia do danego terenu zieleni). Ponadto wskaźniki te są czasem zestawiane z dodatkowymi cechami terenów zieleni, świadczącymi o ich atrakcyjności (czystość, wyposażenie, liczba użytkowników, bioróżnorodność). Dopiero kompleksowe przeanalizowanie dostępności i atrakcyjności pozwala na uchwycenie faktycznego stanu rzeczy i wspiera procesy decyzyjne zmierzające do zapewnienia dostępu do bezpiecznych i atrakcyjnych miejskich terenów zieleni. Artykuł ma charakter przeglądowy: prezentuje i ocenia powszechnie wykorzystywane wskaźniki, a także syntetyzuje dotychczasową wiedzę związaną z szeroko pojętą dostępnością i atrakcyjnością miejskich terenów zieleni.
Publisher
Uniwersytet Lodzki (University of Lodz)
Reference55 articles.
1. Andersson E., Tengö M., McPhearson T., Kremer P. (2015), Cultural ecosystem services as a gateway for improving urban sustainability, „Ecosystem Services”, nr 12, s. 165–168, https://doi.org/10.1016/j.ecoser.2014.08.002
2. Arana M., San M. R., Salinas J. C. (2014), People exposed to traffic noise in european agglomerations from noise maps. A critical review, „Noise Mapping”, nr 1(1), s. 40–49, https://doi.org/10.2478/noise‑2014‑0005
3. Baró F., Chaparro L., Gómez‑Baggethun E., Langemeyer J., Nowak D. J., Terradas J. (2014), Contribution of ecosystem services to air quality and climate change mitigation policies: the case of urban forests in Barcelona, Spain, „AMBIO”, nr 43(4), s. 466–479, https://doi.org/10.1007/s13280-014-0507-x
4. Bertram C., Rehdanz K. (2015), The role of urban green space for human well‑being, „Ecological Economics”, nr 120, s. 139–152, https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2015.10.013
5. Biernacka M., Kronenberg J. (2018), Classification of institutional barriers affecting the availability, accessibility and attractiveness of urban green spaces, „Urban Forestry and Urban Greening”, nr 36, s. 22–33, https://doi.org/10.1016/j.ufug.2018.09.007
Cited by
2 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献，注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献，订阅后可以查看论文全部施引文献