Obowiązki płatnika a opodatkowanie międzynarodowych transakcji gospodarki cyfrowej w świetle propozycji OECD w ramach projektu BEPS (wybrane zagadnienia)

Abstract

W raporcie końcowym OECD ws. przeciwdziałaniu BEPS proponuje się nałożenie podatku u źródła od dochodu (przychodu) z tytułu sprzedaży towarów lub usług cyfrowych przez podmioty będące rezydentem jednego państwa na rzecz rezydentów innego państwa. Obowiązki płatnicze miały by spocząć na podmiotach prowadzących działalność gospodarczą nabywających towar lub usługę cyfrową (B2B) oraz na instytucjach płatniczych obsługujących proces płatności za towar lub usługę cyfrową nabywaną przez konsumenta (B2C). Ocena możliwości ustanowienia poboru podatku przez płatnika w zakresie świadczeń z tytułu międzynarodowych transakcji gospodarki cyfrowej uwzględniać musi charakter prawny obowiązków płatniczych. Obowiązki płatnika stanowią jedną z kategorii niedaninowych ciężarów i świadczeń publicznych w rozumieniu art. 84 Konstytucji, a przesłanki ich wprowadzenia podlegają badaniu prawnemu z punktu widzenia wymogów zasady proporcjonalności, o której mowa w art. 31 ust. 3 Konstytucji. Propozycja OECD uczynienia płatnikiem podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nabywających towar lub usługę cyfrową od podmiotu niebędącego rezydentem danego państwa budzi poważne wątpliwości natury konstytucyjnej. Stąd też rozważyć należałoby nałożenie obowiązków płatnika na instytucje obsługujące proces płatności za towar lub usługę cyfrową nabywaną nie tylko przez konsumenta, ale również przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą.