Tradycyjna a nowa diagnoza zaburzeń realizacji fonemów. Propozycja analizy-Reference-Cited by-同舟云学术

Tradycyjna a nowa diagnoza zaburzeń realizacji fonemów. Propozycja analizy

Published:2023-11-29 Issue:7 Volume: Page:14
ISSN:2657-4381
Container-title:Logopaedica Lodziensia
language:
Short-container-title:logopaedica

Author:

Pluta-Wojciechowska Danuta^ORCID

Abstract

W artykule autorka porównuje dwa modele diagnozy zaburzeń realizacji fonemów, jakie są obecne w polskiej logopedii. Wskazuje kilka kategorii analizy, które umożliwiają odnalezienie różnic pomiędzy dwoma odmiennymi sposobami postępowania diagnostycznego. Przedstawione rozważania uwzględniają dwie główne koncepcje dyslalii – tradycyjną i nową. Należy przy tym zauważyć, że ostatnie doniesienia wskazują na występowanie jeszcze innego sposobu prowadzenia diagnozy czy terapii logopedycznej, a mianowicie modelu tradycyjnego „pudrowanego”, w którym wprowadza się do schematu tradycyjnego wyjęte z nowej koncepcji dyslalii wątki.

Publisher

Uniwersytet Lodzki (University of Lodz)

Subject

General Medicine

Reference59 articles.

1. Antos D., Demel G., Styczek I., 1971, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

2. ASHA – American Speech‑Language Hearing Association, b.r., Evidence‑Based Practice (EBP), https://www.asha.org/Research/EBP/Evidence‑Based‑Practice/ (dostęp: 20.07.2018).

3. Bunton K., 2008, Speech versus Nonspeech: Different Tasks. Different Neural Organization, „Seminars in Speech and Language”, Vol. 29(4), s. 267–275.

4. Czaplewska E., 2012, Diagnoza zaburzeń artykulacji, [w:] E. Czaplewska, S. Milewski (red.), Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 65–120.

5. Demel G., 1978, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.