Abstract
Schizofazję zwykle kojarzy się z niespójnością wypowiedzi w jej wymiarach semantycznym i formalno‑gramatycznym. Artykuł podnosi kwestię niespójności pragmatycznej tekstu i zawiera propozycje włączenia do spektrum schizofazji także wypowiedzi odnoszących się do urojeń. Zawarte w artykule przykłady analiz wypowiedzi osób cierpiących na schizofrenię, dokonane za pomocą skal do oceny schizofazji (TLC, KSOS) potwierdzają tę tezę.
Publisher
Uniwersytet Lodzki (University of Lodz)
Reference25 articles.
1. Andreasen N., 1979a, Thought, language, and communication disorders. I. Clinical assessment, definition of terms, and evaluation of their reliability, “Archives of General Psychiatry”, No. 36, pp. 1315–1321.
2. Andreasen N., 1979b, Thought, language, and communication disorders. II. Diagnostic significance, “Archives of General Psychiatry”, No. 36, pp. 1325–1330.
3. Andreasen N., 1980, Scale of the Assessment of Thought, Language, and Communication (TLC), Iova City: University of Iowa.
4. Andreasen N., Grove W., 1986, Thought, language, and communication in schizophrenia: Diagnosis and prognosis, “Schizophrenia Bulletin”, No. 12, pp. 348–358.
5. Andreasen N., Olsen S., 1982, Negative vs positive schizophrenia, “American Journal of Psychiatry”, Vol. 39, pp. 789––794.