Üreme Turizmi Yoluyla Kadınların Nesneleştirilmesi -Dinî Perspektiften Bir Değerlendirme-

Abstract

Yardımla üreme teknolojileri aracılığıyla başkasına ait rahim ve/veya üreme hücresini kullanmak isteyen kişilerin bu uygulamaların serbest olduğu ülkelere seyahatleri “üreme turizmi” olarak adlandırılmaktadır. Taşıyıcı annelik ya da yumurta satışı üreme turizmi yoluyla ticari bir sektöre dönüşmüş durumdadır. Taşıyıcı annelik yapan ya da yumurtalarını satan kadınlar genellikle ekonomik nedenlerle bu işe girişmektedirler. Üreme turizminin başat aktörü olan bu kadınlar hem fiziksel yönden hem psikolojik ve duygusal açıdan istismar edilmektedir. Taşıyıcı annelik yapan kadınların bebekle duygusal bağ kurulumu istenmemekte, üzerlerinde psikolojik baskı oluşturulmaktadır. Üreme hücresini satan kadınların fiziksel ve mental özelliklerinin ilgili mecralarda reklam aracı olarak pazarlandığı görülmektedir. Uygulamada “alan razı, satan razı” durumu var gibi görünse de yumurta satışı, özünde kadını değersizleştiren, fiziksel özelliklerine göre kıymet biçilen bir nesneye dönüştürmektedir. Ayrıca bu kadınlar rahimlerinin gebeliğe hazırlanması veya yumurtalarının olgunlaşması için yüksek oranda hormona maruz bırakılmaktadırlar. Bunun sonucunda sağlıklarının bozulma riskiyle karşılaşmaktadırlar. Bu çalışmada üreme teknolojileri ve turizmi, kadınların nesneleştirilmesine yol açması açısından ele alınmış ve dinin genel ilkeleri perspektifinden kritiğe tabi tutulmuştur.