Affiliation:
1. Dr. Ali Kemal Belviranlı Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesi
2. NECMETTİN ERBAKAN ÜNİVERSİTESİ, MERAM TIP FAKÜLTESİ
3. ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ, TIP FAKÜLTESİ
Abstract
Amaç: Entelektüel yetiyitimi gelişimsel süreçte ortaya çıkan, bireyin toplumsal, uygulamalı ve kavramsal alanlarda işlevselliğini bozan nörogelişimsel bir bozukluktur. EY tanısı olan çocuk ergenlerde yaşıtlarına kıyasla daha fazla psikiyatrik ve organik bozukluk görülmektedir. Bu komorbid tanılar bireyin işlevselliğini daha fazla bozmaktadır. Bu çalışmada EY tanısı alan çocuk ve ergenlerin sosyodemografik ve klinik özelliklerini araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metod: 15.04.2019-15.04.2021 tarihleri arasında başvurusu olan hastaların dosyaları retrospektif taranarak EY tanısı alan hastaların bilgileri kaydedilmiştir. Tanılar klinik değerlendirme ve bireyin yaşına uygun psikometrik testler uygulanarak konulmuştur. Bulgular: Çalışmaya EY tanısı alan 154 çocuk ve ergen dahil edildi. Vakaların ortalama yaşı 9,50±4,53 ve %59,7’si erkek kalan %40,3’ü kızdı. Katılımcıların %38,9’unda (n=60) organik komorbidite, %36,3’ünde (n=56) psikiyatrik komorbidite saptadık. En sık organik komorbiditenin %14,2 (n=22) oranı ile epilepsi, psikiyatrik komorbiditenin de %22,7 (n=35) oranı ile DEHB olduğunu ve vakaların %42,8’sinin (n=66) bir veya daha fazla medikal tedavi aldığını saptadık. Sonuç: Çalışmamız, EY tanılı bireylerde görülen komorbid bozukluklara ve bu bozukluklar nedeni ile kullanılan tedavilere dair verilerin sunulması açısından önemlidir. Bu alanda daha geniş örneklemde yürütülecek çok merkezli çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Publisher
Harran Universitesi Tip Fakultesi Dergisi
Reference40 articles.
1. American Psychiatric Association. DSM-V - Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. 5th Ed. Washington DC.: American Psychiatric Association; 2013.
2. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th Edition, Text Revision (DSM-IV-TR). Washington, D.C. 2000
3. Harris JC. Intellectual disability: Understanding its development, causes, classification, evaluation, and treatment. Oxford University Press.; 2006.
4. Türkiye Özürlüler Araştırması. Devlet İstatistik Enstitüsü Özürlüler İdaresi Başkanlığı. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası; 2002.
5. Maulik PK, Mascarenhas MN, Mathers CD, Dua T, Saxena S. Prevalence of intellectual disability: A meta-analysis of population-based studies. Res Dev Disabil [Internet]. 2011 Mar;32(2):419–36.