Abstract
Celem artykułu jest przedstawienie rezultatów badań sprawdzających zakres kompetencji pragmatycznych studentów kierunków filologia romańska i romanistyka dotyczących znajomości francuskich formuł konwersacyjnych. Jak powszechnie wiadomo, tego rodzaju wielowyrazowe formuły są trudne i kłopotliwe w uczeniu się języka obcego, a także przekładzie tekstów z jednego języka na inny. W pierwszej części tekstu definiujemy pojęcie formuły, odwołując się do najnowszych badań we frazeologii francuskiej i polskiej. Następnie analizujemy ankiety ze względu na uzyskane dane dotyczące liczby poprawnie (lub niepoprawnie) podanych ekwiwalentnych formuł. Z kolei jakościowa analiza wszystkich ankiet pozwoliła pokazać różne mechanizmy doboru ekwiwalentów uwarunkowane np. znaczeniem globalnym lub sensem dosłownym danej formuły, a także kalkowaniem jej struktury. Badania wykazały trudności w doborze adekwatnych korelatów, co potwierdza wstępną hipotezę o szczególnym statusie wielowyrazowych formuł konwersacyjnych i w związku z tym pociąga za sobą konieczność wykształcenia specyficznych kompetencji u lokutorów nienatywnych.
Publisher
Uniwersytet Warminsko-Mazurski
Subject
Materials Science (miscellaneous)
Reference18 articles.
1. Chlebda W. (2003): Elementy frazematyki. Wprowadzenie do frazeologii nadawcy. Łask.
2. Chlebda W. (2005): Szkice o skrzydlatych słowach. Interpretacje lingwistyczne. Opole.
3. Fléchon G., Frassi P., Polguère A. (2012): Les pragmatèmes ont-ils un charme indéfinissable ? [W:] Lexiques. Identités. Cultures. P. Ligas, P. Frassi (eds). Verona, s. 81–104, , dostęp: 12.08.2022.
4. González-Rey I. (2007): La didactique du français idiomatique. Fernelmont.
5. Grossmann F., Krzyżanowska A. (2020): Analyser les formules pragmatiques de la conversation: problèmes de méthodes dans une perspective lexicographique. „Neophilologica” 32, s. 59–75.