Abstract
Artykuł przedstawia główne koncepcje anafory w językoznawstwie francuskim.Przedmiotem opisu są w pierwszej kolejności kryteria definicyjne anafory, którapostrzegana bywa jako relacja zależności interpretacyjnej zarówno na płaszczyźnietekstowej, jak i pragmatycznej. W dalszej części przedstawiono typologię anafor w oparciuo kryterium morfologiczne, związane z naturą wyrażenia anaforycznego, i semantyczne,dotyczące związku referencyjnego między wyrażeniem anaforycznym a poprzednikiem.Ostatnia część poświęcona jest głównym kierunkom badań nad anaforą, otwierającymperspektywy badawcze w kontekście innych języków oraz na płaszczyźnie porównawczej.
Publisher
Uniwersytet Warminsko-Mazurski
Subject
Materials Science (miscellaneous)
Reference63 articles.
1. Achard-Bayle G. (1998): Référence, identité, changement: La désignation des référents en contextes évolutifs. Études de cas: les récits de métamorphoses. „L’Information Grammaticale” 77, 50–53.
2. Achard-Bayle G. (2001): Grammaire des métamorphoses: Référence, identité, changement, fiction. Louvain-la-Neuve.
3. Apothéloz D. (1995): Rôle et fonctionnement de l’anaphore dans la dynamique textuelle. Geneva.
4. Béguelin M.-J. (1988): Norme et textualité. Les procédés référentiels considérés comme déviants en langue écrite. [W:] La langue française est-elle gouvernable ? Red. G. Schoeni et al. Neuchâtel, Paris, 185–216.
5. Béguelin M.-J. (1989): Anaphores, connecteurs, et processus inférentiels. [W:] Modèles du discours. Recherches actuelles en Suisse romande. Red. C. Rubattel. Berne, 303–336.