Tak daleko, tak blisko: myślenie graniczne a geografia w staroangielskiej wersji Orozjusza

Abstract

Poniższy artykuł podejmuje próbę analizy roli peryferii w staroangielskiej wersji Orozjusza, skupiając się szczególnie na sposobach użycia geografii jako narzędzia w pisaniu historii we wczesnym średniowieczu. Poprzez analizę źródeł tekstu oraz praktyk kuratorskich użytych przy jego adaptacji podkreślona zostaje kluczowa rola jego liminalnego charakteru oraz złożona natura jego autora. W ostatniej części fragment opisujący podróże Ohthere i Wulfstana został przedstawiony jako przykład praktycznego zastosowania przeanalizowanych praktyk.