Francuskie i włoskie nazewnictwo odcieni w dyskursie modowym – analiza porównawcza

Abstract

Celem rozważań jest analiza współczesnych nazw odcieni (rozumianych jako hiponimy nazw barw podstawowych) w języku włoskim i francuskim, stosowanych w tekstach prasowych o tematyce modowej. Artykuł wpisuje się w nurt badań nad słownictwem chromatycznym w ujęciu komparatywnym. Autorki korzystają z pojęcia nazw barw podstawowych (Berlin, Kay 1969), nazw referencyjnych, prac z zakresu semantyki barw oraz językoznawstwa kognitywnego. Wyekscerpowane z materiału językowego nazwy odcieni poddano wstępnej analizie morfologicznej, a następnie zbadano sposób konceptualizacji barw poprzez określenie dominujących pól leksykalnych tworzonych przez rzeczowniki referencyjne, a także obserwację przymiotników określających barwy. Przeprowadzona analiza wykazała podobieństwa w strukturze nazewnictwa odcieni w obu językach (z wyraźną preferencją do nazw referencyjnych) oraz doborze referentów, a także wskazała na ujednolicenie języka chromatycznego za sprawą anglicyzmów. Wyniki badań uwidaczniają również powiązanie słownictwa z daną socjokulturą i nieprzystawalność pozornie ekwiwalentnych pojęć. Obserwacja neologizmów dowiodła wagi znaczeń na poziomie konotacji i wskazuje na potrzebę pogłębionych badań nad semantyką współczesnego słownictwa określającego odcienie.