Affiliation:
1. İstanbul Teknik Üniversitesi-Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesi-Gemi ve Deniz Teknolojisi Mühendisliği Bölümü
Abstract
Geleneksel gemi inşa yaklaşımının vazgeçilmez bir bileşeni olması nedeniyle gemiler her yıl, ticari ürünlerin yanı sıra milyarlarca ton balast suyu taşımaktadır. Bu taşınım esnasında dünyanın biyocoğrafik bölgeleri arasında yer değiştiren türler oldukça önemli ekolojik, ekonomik ve sağlık sorunlarının yaşanmasına neden olmaktadır.
Balast suyu, diğer kirleticilerin aksine, zararlarının zamanla artma potansiyeli nedeniyle gemi kökenli kirleticiler arasında en büyük öneme sahip kirletici olarak değerlendirilmektedir. Gerek 2017 tarihinde yürürlüğe giren IMO Gemilerin Balast Suyu ve Sedimanlarının Kontrolü ve Yönetimi Uluslararası Sözleşmesi gerekse 2012 yılında yürürlüğe giren ABD Mevzuatı (Final Rule), deşarj edilecek balast suyunda beher hacimde bulunabilecek organizmaları sınırlandıran standartlar getirmiştir. Mevcut uygulamada bu şartların sağlanması için gemilerin balast suyu arıtma sistemi ile donatılması gerekmektedir.
Verimliliği çeşitli faktörlere bağlı olan ancak kurulum ve işletim maliyeti milyon dolar mertebelerinde olan sistemler gemilere kurulsa da çevresel risklerin devam edeceğine, yasal yükümlüklerin karşılanamayabileceğine ve dolayısıyla gemi sahiplerinin yaptırımlarla karşılaşabileceğine dair endişeler devam etmektedir. Bu endişeler balast suyu arıtımı yerine uygulanabilecek daha farklı çözümler üretmeye yönelik çalışmalara hız kazandırmıştır. Gemilerin Standart balastlı gemi yaklaşımına alternatif yaklaşımlarla tasarlanarak inşa edilmesi 2000’li yıllardan beri farklı çözüm arayışları içerisinde yer almaktadır. Balastız ilk LNG tedarik gemisinin 2018’de denize indirilmesiyle gemi inşa sanayinde yeni bir rekabet alanı açılmıştır.
Bu çalışmada, balast suyunun vazgeçilmez olarak kabul edildiği mevcut gemi inşa anlayışında yaşanmakta olan paradigma değişikliğine dikkat çekilmekte; balastsız gemi üretilmesi için yapılan araştırma ve geliştirme faaliyetleri ve de gelinen mevcut durum özetlenmektedir.
Publisher
TMMOB Gemi Muhendisleri Odasi
Reference65 articles.
1. Afif, Hairil, Norul Hidayah, Mohd Zamani Ahmad, Mohd Afifi, Abdul Mukti, Adi Maimun, Abd Malek, and Agoes Priyanto. 2012. “The Concept of Hybrid Ballast Free System.” in The 6th Asia-Pacific Workshop on Marine Hydrodynamics-APHydro2012. Malaysia.
2. Albert, Ryan J., Edward Viveiros, Debra S. Falatko, and Mario N. Tamburri. 2017. “Feasibility of Potable Water Generators to Meet Vessel Numeric Ballast Water Discharge Limits.” Marine Pollution Bulletin 120(1–2):82–89. doi: 10.1016/J.MARPOLBUL.2017.04.055.
3. Arslan, Osman, Murat Selçuk Solmaz, and Hasan Bora Usluer. 2022. “Determination of the Perception of Ship Management towards Environmental Pollion Caused by Routine Operations of Ships.” Aquatic Research 5(1):39–52. doi: 10.3153/ar22005.
4. Bailey, Sarah A. 2015. “An Overview of Thirty Years of Research on Ballast Water as a Vector for Aquatic Invasive Species to Freshwater and Marine Environments.” Aquatic Ecosystem Health and Management 18(3):261–68. doi: 10.1080/14634988.2015.1027129.
5. Bailey, Sarah A., Torben Brydges, Oscar Casas-Monroy, Jocelyn Kydd, R. Dallas Linley, Robin M. Rozon, and John A. Darling. 2022. “First Evaluation of Ballast Water Management Systems on Operational Ships for Minimizing Introductions of Nonindigenous Zooplankton.” Marine Pollution Bulletin 182:113947. doi: 10.1016/J.MARPOLBUL.2022.113947.