1. Terzioğlu, A & Aksungur, A. (2019). İş sağlığı ve Güvenliğinde İşverenin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu. Dicle Üniversitesi Adalet Meslek Yüksekokulu Dicle Adalet Dergisi, 3 (6), 12-54.
2. Aktan, C. C. & Işık, A. (2007). 21. Yüzyılda Herkes İçin Sağlık: 21 Hedef. Aura Yayınları, İstanbul.
3. Hekimler, A. (2012). 4857 Sayılı İş Kanunu’nda Düzenleme Bulmuş Olan İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşverenlerin Temel Yükümlülükleri. Tekirdağ S.M.M.M. Odası Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı 1, s. 5.
4. Bayram, F. (2005). Yeni İş Sağlığı ve Güvenliği Mevzuatımıza Hâkim Olan İlkeler. Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi. Sayı 7, s. 1104, ss:2-3.
5. Çiçek, Ö. & Öçal, M. (2016). Dünyada ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliğinin Tarihsel Gelişimi. Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. Cilt 5 Sayı 11, s. 109.