Societal implications of smart cities

Abstract

Inteligentne miasta są uważane za istotną koncepcję, stanowiącą pomost pomiędzy technologią a społeczeństwem. Przejmuje ona rezerwy zarządzania w społeczeństwie ludzkim, które mogą być wykorzystane przez różne narzędzia technologiczne, mogące uczyć się wzorców zachowań i odpowiednio dostosowywać różne aspekty życia. Jednak ta koncepcja społeczna napędzana technologią nie bierze pod uwagę jednego z najważniejszych elementów równania ulepszonego zarządzania: człowieka, ludzkiej natury i ludzkiego zachowania. W bardzo małym stopniu lub wcale nie uwzględnia ona również demokratycznych ograniczeń, które mieszczą się w kontekście praw obywatelskich i politycznych. Nie interesuje się też długoterminowymi skutkami wykorzystania inteligentnych technologii dla rozwoju ludzkich umiejętności. W ten sposób artykuł przybiera formę krytyki i dyskusji nad przeoczonymi elementami, które z jednej strony obniżają efektywność (inteligentnych) technologii, a z drugiej jednocześnie redukują potencjał twórczy ludzkiej codzienności. Mimo że idea inteligentnych społeczeństw wydaje się być korzystna, to generalnie, zwłaszcza w skali makro, uważa się, że ogranicza ona potencjał twórczy jednostek nawet do poziomu ich degradacji psychicznej.