ACİL SERVİSE 112 AMBULANSLARI İLE BAŞVURAN HASTALARIN SOSYODEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİ VE ACİLİYET DURUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ: TRAKYA ÜNİVERSİTESİ ÖRNEKLEMİ

Abstract

ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir üniversite hastanesi yetişkin acil servisine 112 ambulansları ile getirilen non-travmatik hastaların sosyo-demografik özelliklerini, başvuru nedenlerini ve sağlık durumlarını inceleyerek, acil servise başvuru özelliklerini belirlemektir. Yöntem: 1 Ocak 2015 ile 1 Ocak 2016 tarihleri arasında olay yerinden 112 ambulansları ile Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Yetişkin Acil Servisine getirilen 18 yaş üstü non-travmatik hastalar retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların verileri, 112 Komuta Kontrol Merkezinin veri kayıtlarından elde edilmiş ve çalışma kriterlerine uyan 1686 vaka belirlenmiştir. Bulgular: Araştırmamızda toplam 1686 hasta incelendi. Okunaklı ve eksiksiz doldurulan 112 ambulans kayıt formları değerlendirmeye alındı. Olguların %52,9’unun erkek olduğu ve başvuruların %51,8’inin saat 08:00-18:00 arasında gerçekleştiği saptandı. Hastaların en fazla göğüs ağrısı (n: 95, %17.6) ve nefes darlığı (n: 62, %11.5) ile ambulans talebinde bulunduğu belirlendi. Ambulans ekiplerinin ilk müdahalesini gerçekleştirdiği hastalarda en sık serebrovasküler hastalık (SVH) ( n: 76, %27.3) düşünerek acil servise naklini sağladığı görüldü. Hastaların acil serviste yapılan ileri tetkik ve tedavisi esnasında en fazla nöroloji (n: 419, %24.9) ve kardiyoloji (n: 383, %22,7) branşlarından konsültasyon hizmeti alındığı tespit edildi. Acil serviste tetkik ve tedavileri tamamlanan hastalar incelendiğinde ambulans ekiplerinin belirlediği SVH ve miyokad infarktüsü (Mİ) ön tanıları ile ve acil serviste saptanan son tanıları arasında oransal olarak fark saptandı. Sonuç: Aralıksız sağlık hizmeti sunan acil servislere başvuruların ağırlıklı olarak yaşlı hastalar olduğu, mesai saatlerinde başvuru sayısının yüksek olduğu ve aciliyet teşkil etmeyen hasta başvuruların sayısının fazla olduğu belirlendi. Yaşlı nüfus oranı da göz önünde bulundurulduğunda sağlık hizmetleri planlamasının yaşlı nüfusun ihtiyaçlarını daha iyi karşılayacak şekilde düzenlenmesinin faydalı olacağı kanaatindeyiz.